Kerstman op het Safaripark.

26 december 2017, Tweede Kerstdag

Het heeft wat kruim gekost, maar dan heb je ook wat! Tweede Kerstdag is de dag dat Frans als Kerstman de dieren in het Safaripark gaat voeren.

Er was een pak maar vorig jaar bleek dat niet echt geweldig en de baard was ronduit versleten. Dus een nieuw aangeschaft en een paar dagen tevoren snel nog even op pad voor stof en bont. Met dank aan onze dochter Karin die spontaan haar lock machine kwam brengen toen de mijne er mee stopte is het gelukt. Het pak was ‘s nachts  tevoren rond 2 uur eindelijk klaar….

Het was geweldig! Om 14.00 uur moest de Kerstman de olifanten voeren. Om 12.45 uur liep hij in vol ornaat bij de Vriendenkraal. Zoveel blije kinderen bij het zien van de Kerstman. Er kwam geen eind aan alle handjes, boksen en foto’s. Ook veel volwassenen wilden graag met de Kerstman op de foto! Bijna was hij nog te laat bij de olifanten!

De olifanten waren maar wat blij met hun Kerst snacks en ook de apen pikten hun graantjes er van mee.

Erg leuk ook toen in het publiek onze eigen kleinkinderen Bregje en Rob bleken te staan. Bregje had al snel door dat de Kerstman haar eigen opa was. Maar toen we haar vertelden dat de Kerstman het erg druk had en gevraagd had of Opa voor hem in de Beekse Bergen de dieren wilde voeren pikte ze dat klakkeloos. Ze hield het netjes geheim voor de andere kinderen. Rob moest niet veel van de Kerstman hebben. Nadat hij Bregje had horen zeggen dat het opa was zei hij wel” Ik denke wel isse opa…” maar op de vraag of hij dan met de Kerstman op de foto wilde klonk het volmondig: “NEEEE!”

Dan weer terug naar de mensapen bij de ingang. Met moeite een afstand van 5 minuten in 45 minuten afgelegd. Zoveel blije kinderen!

De Kerstman moest (onder het oog van honderden mensen) hard werken om kruiwagens vol Kerstdozen buiten in het apenverblijf te zetten terwijl de chimpansees en gorilla’s binnen liepen te ijsberen tot ze hun presentjes uit konden gaan pakken. Toen de deuren open gingen stormden ze in volle vaart op al dat lekkers af.

De taak van de Kerstman zat er op. Nog een paar handjes, een paar keer een box en een paar foto’s en toen was het weer tijd om de Beekse Bergen te verlaten. Terug naar de Noordpool…. en hopelijk tot volgend jaar!

De Roofvogelshow

26 juli 2016

Vandaag een dagje Beekse Bergen zonder de kleinkinderen maar met de iets oudere Sterre.Dat betekent dat we weer eens iets anders kunnen doen.
We starten natuurlijk bij de nieuwe gorillagroep. Beetje teleurstellend want het mannetje zit te suffen tegen de muur en van het vrouwtje kunnen we nog net een arm zien. Dan maar even bij de buren kijken. Daar zijn de chimpansees nog binnen. Mamma zit met haar kleintje op de bovenste plank te relaxen.
Sterre heeft Madiba, het baby olifantje nog niet gezien. Dus gaan we daar even langs. Onderweg passeren we de volière waar o.a. de Meller eenden zitten. We vertellen haar dat bijna iedereen die ze ziet denkt dat het heel gewone eenden zijn maar dat ze in werkelijkheid juist heel bijzonder zijn. Ze zijn nl. bijna uitgestorven! We nemen een kijkje in de volière maar helaas, geen eend te zien. Hopelijk hebben ze zich goed verstopt en zijn ze niet helemaal van de aardbodem verdwenen!
Madiba is zoals gewoonlijk weer geweldig om te zien. Ze staat samen met mamma Punda en zusje Pina Nessi die eten maar laat zich door Bongi verleiden om naar de waterplas te lopen. Bongi drinkt een beetje terwijl Madiba probeert te gaan liggen. Maar zoals ook bij onze peutertjes is ook Madiba snel afgeleid en nog voor ze goed en wel ligt komt ze weer omhoog en loopt terug naar mamma. Halverwege komt ze een dikke tak tegen en die moet toch echt even bekeken worden voordat ze rennend haar weg vervolgd.
Het is warm en de gorilla’s liggen lekker te chillen in de schaduw.
We gaan naar de Roofvogelshow. We hebben hem al erg vaak gezien en hij verveelt nooit. Het is toch ook wel een heel verschil of je vooraan tussen het publiek zit of dat je boven aan het pad staat te hosten! We zitten precies in de vluchtroute van de vogels en soms komen ze zo laag over dat ze een extra scheiding in mijn haar trekken. Geweldig!We maken na afloop nog een praatje met de valkeniers en dan kuieren we weer verder.
Sterre wil erg graag de tijgers zien maar als we daar aankomen liggen ze allemaal half verscholen in het gras te slapen. Dat was met dit warme weer ook wel te verwachten.Ook de krokodillen bewegen geen spier. De nijlpaarden daarentegen zijn juist heel actief. Ja duhhh, die zitten lekker in het water! Ze stoeien er op los. Het lijkt wel of ze elkaars koppen af willen bijten zover trekken ze die grote bekken open!
We wandelen weer rustig naar voren. Bij de gorilla’s is er een wakker geworden. Hij staat op zijn gemakje de sloot leeg te drinken. Kan hem geen ongelijk geven!
We lopen weer op ons gemakje terug richting de Kraal.  Bij de cheeta’s is niet meer te zien dan een gele vlek in het gras zoals ook bij de wilde honden. De gestreepte hyena is helemaal  niet te vinden. En de leeuwen liggen op het dak van de Jeep te slapen. Geen beweging in te krijgen!
En dan is het weer tijd om naar huis te gaan. Al met al een warme maar toch ook weer bijzondere dag in de Beekse Bergen.

Eindelijk Lente!

1 april 2016

Eindelijk een mooie lentedag voorspeld. Dus toen dochterlief vroeg of ik zin had om mee naar de Beekse Bergen te gaan was de keus niet moeilijk!

We starten met de eerste helft van de autosafari. We rijden langs leeuwen, zebra’s, herten, wilde honden, cheetahs, neushoorns en nog veel meer, maar met de kleinkinderen op schoot kan ik er geen foto’s van maken. Maar dat is helemaal niet erg, we genieten er met zijn allen met volle teugen van. We parkeren bij het Kongorestaurant.

Wat de foto’s betreft lijkt het niet echt mijn dag te worden. We zitten een hele tijd buiten bij het Kongorestaurant langs het water maar geen Nijlpaard te zien. Op het moment dat ik met Bregje in de speeltuin bezig ben blijken ze een hele show op te voeren….. Helaas, dus geen beeldmateriaal van….

Maar als de kids zich vermaken op het springkussen kan ik mooi een paar aapjes op de foto zetten. En dan blijkt dat ook de Ringstaartmaki’s alvast klaar zijn gaan zitten in een leuke pose. Ze zitten met zijn allen te genieten van het lentezonnetje.
Bregje geniet vooral van de Flamingo’s en de Rode Ibissen. Want de Flamingo’s hebben haar lievelingskleur. Rose…. En ze heeft ineens nog een lievelingskleur. Rood…. maar danwel het rood van de Ibissen.

De meeste pinguïns blijven in de beschutting van hun holletjes zitten maar we kunnen ze net zien. Voor Bregje een beetje te ver weg, ze vind er niet veel aan. Ze wil naar de Krokodillen! Maar zoals het zo vaak met kleine kinderen gaat, voor we daar zijn moet ze plassen. Dan eerst maar richting restaurant. En dan wil ze eigenlijk ook niet meer terug naar de Krokodillen. Ze wil naar de giraffen en dan naar de speeltuin….. De speeltuin op de berg dan wel….

Dus rijden we het tweede deel van de autosafari. Het begint al met een groot hert met een prachtig gewei dat vlak langs de weg staat te eten. Een stukje verderop draaft een klein groepje met een komisch huppelpasje achter elkaar aan. Wat een leuk gezicht!
De leeuwen liggen met de hele groep vlak langs de weg te luieren. Jammer voor de mensen op de wandelsafari, maar heel leuk voor ons.
Als we bij de giraffen aan komen rijdt er net een auto met voer het terrein op. En dat kennen de dieren! Een voor een draaien ze zich om en gaan ze achter de auto aan. Wij rijden de safari uit, parkeren de auto en lopen weer door de ingang naar binnen.

Het dieren kijken zit er voor ons weer op. Bregje brengt nog een tijdje door in de speeltuin waar ze naar hartelust klimt en klautert . Voor we gaan wil ze nog even bij de Vriendenkraal binnen kijken. Ze hoopt Opa daar te zien maar die is er vandaag niet.

We kijken ook nog even bij de Chimpansees. Een van de apen heeft een jong van enkele maanden oud. Ze beschermt het goed. Als een van de andere apen te dichtbij komt zet ze het schreeuwend op een rennen. Ze rent naar het afdakje, gaat en met haar rug tegen de kant aan zitten en klemt beschermend haar armen om haar jong heen. En dat moet ook wel want Chimpansees kunnen heel gemeen zijn voor de jongen van groepsgenoten. En dat loopt niet altijd goed af. Het opgezette aapje in de Vriendenkraal is daar het bewijs van….

Nog even het beloofde ijsje halen voor Bregje en dan is het weer tijd om te gaan. De kinderen zijn bekaf en het duurt dan ook niet lang voor ze in de auto in slaap vallen.
Weer een heerlijke dag doorgebracht in de Beekse Bergen.

 

 

Safari in de sneeuw.

17 januari 2016

Na een week te zijn geleefd na het plotselinge overlijden van mijn moeder slaat de depressie weer in alle hevigheid toe. En er is geen remedie zo goed als een wandeling door de Beekse Bergen.

Het is er ook heerlijk weer voor. Lichte vorst, zonnetje erbij, heerlijk. Enige minpuntje is dat er op de Beekse Bergen nergens gestrooid is en de paden zijn op veel plekken dan ook spekglad. Maar we wagen het er op.

En we worden niet teleurgesteld. Het begint al bij de luipaarden, vlak achter de kraal. Vaak doen ze hun naam eer aan en liggen ze te luieren op een boomstam of op hun plateau. Maar vandaag lopen ze te ijsberen door hun hok. En jawel, er komt er een in de richting van het raam waar ik sta! Ik zak op mij hurken en leg mijn hand tegen het raam…. En krijg prompt een Hi Five van de luipaard! Hij probeert zelfs uit alle macht of hij niet door het raam heen kan krabben maar het enige dat hij bereikt is een aantal grote moddervegen op het raam. Uiteindelijk geeft hij het op.
Schitterend. Mijn dag kan al niet meer stuk.

Aan de kant van het pad zit een roodborstje in de struiken. Het vogeltje blijft mooi zitten als ik hem op de foto zet. Dan vliegt hij snel weer verder.

Het park is mooi. Met een dun laagje witte sneeuw bedekt ziet alles er anders uit. Ook de dieren. De zwarte strepen van de zebra’s steken prachtig af tegen de witte sneeuw. De gorilla’s zijn er duidelijk minder blij mee. Ze komen even naar buiten voor hun eten maar zodra ze dat te pakken hebben gaan ze op een holletje weer naar binnen!

Het is al wat aan de late kant. De meeste dieren lopen al te ijsberen in de buurt van hun nachtverblijf. Ze willen naar binnen… We staan even bij de tijgers te kijken die steeds weer hetzelfde rondje af sjokken. Waarom noemen ze het als je op je buik over de grond kruipt tijgeren en als je op en neer sjokt ijsberen? Zo te zien hadden ze dat beter tijgeren kunnen noemen….

We lopen weer verder. De zon staat laag en verspreid een gouden gloed over het land. Als we weer bij het gorilla en chimpansee verblijf aankomen worden we door moeder natuur getrakteerd op een prachtig landschap. De witte sneeuw en het water weerkaatsen het blauw van de lucht en de wolken daarboven. De zon werpt daar nog eens een warme gloed overheen. Prachtig gewoon! We weten niet waar we kijken moeten, zo mooi! En omdat we over een verhoging lopen hebben we nog beter uitzicht ook. Helaas is het op de verhoging ook spekglad. Frans waarschuwt mij dan ook: “voorzichtig, het kan hier wel eens glad zijn….” Zijn woorden zijn nog niet koud en whoops, daar ga ik….. Het valt mee. Een blauwe knie en een wat pijnlijke hand. Maar aan mijn camera mankeert gelukkig helemaal niets!

De meeste dieren zitten ondertussen in hun nachthok. De rest staat ongeduldig bij de hekken te wachten tot ze naar binnen mogen. Als de kudde runderen met hun enorme horens zien dat de poort naar het nachtverblijf wordt opengemaakt rennen ze er op een draf naartoe. In een mum van tijd zijn ze verdwenen…

Het laatste stukje van de route gaat nog tussen mooie lichtsculpturen door. Vanavond is de laatste keer dat deze lichten zullen branden. Hopelijk komen ze volgend jaar weer terug.
Want Africa bij Light is echt prachtig om te zien. Maar ook overdag, zonder de lampen zijn de sculpturen mooi. Ik maak er nog een paar laatste foto’s van.

De dieren zitten binnen dus ook voor ons is het weer tijd om te gaan. Dit keer hebben we niet alleen genoten van de dieren maar vooral ook van de prachtige natuur.
Wat een schitterend park!

 

Even Wandelen.

21 december 2015

Eigenlijk heb ik over vandaag niet zo heel veel te vertellen. Ik ben helemaal niet van plan de Beekse Bergen te bezoeken. Maar Frans vertelde dat hij alleen maar heel even langs de Vriendenkraal hoefde. Of ik zin had om mee te gaan, dan konden we daarna samen een rondje door het park doen. Nou, daar heb ik wel oren naar!

Het is druk in het park. De Kerstvakantie is begonnen en ook de bungalows op het Speelland zitten vol. Fijn voor het park. Maar veel dieren blijven daardoor uit de buurt van de hekken.
Gelukkig zijn er ook een aantal die zich daar niet veel van aantrekken. De leeuwenwelpen bijvoorbeeld. Die vinden al die nieuwsgierige gezichten voor het raam best interessant. Andersom jammer genoeg ook. Daardoor staan er zoveel mensen voor de ramen dat je er amper doorheen kunt kijken.

Hoogtepunt van vanmiddag was voor mij in elk geval het bezoek aan de cheeta’s. De welpen waren overactief. Een van hen heeft een gebroken poot en moet rustig aan doen. Dat heeft ze zo te zien niet helemaal begrepen. Ondanks dat ze flink mank loopt rennen de jongen de hele kooi door. Ze komen ook regelmatig recht voor onze neus aan het raam staan. Op dat moment zijn ze gefixeerd op iets achter ons. Waarschijnlijk de hyena’s die daar zitten. Ze maken er in elk geval voor ons een mooie show van. Hopelijk geneest het pootje van de welp snel, ondanks de capriolen die ze uit haalt!

Als we bij de uitgang aan komen is het alweer bijna sluitingstijd. De middag is om gevlogen. We hebben onze lichaamsbeweging voor vandaag weer gehad en als bonus nog een aantal mooie foto’s op de koop toe!

Hi Five met een leeuwenwelp

17 december 2015

Frans heeft vanmiddag dienst in de Vriendenkraal. En ik moet van de dokter wandelen. Dus….

Het weer is prima. Veel te warm voor het jaar maar daardoor wel lekker om rond te lopen in de Beekse Bergen. De vakanties zijn nog niet begonnen dus het is nog lekker rustig. Voor ik op pad ga maak ik eerst nog een foto van de totempalen. Nog niet verlicht nu maar prachtig weerkaatst in het water. Dat ga ik vandaag nog vaker tegen komen…

Ik ben hier al vaak geweest. Ik heb deze wandeling al ontelbare keren afgelegd. Maar telkens weer kom ik voor nieuwe verrassingen te staan. Het begint al als ik langs de Savanne af loop. Twee jonge gnoes zijn bezig aan een krachtmeting. Er gaat er een regelmatig door de knieën. Ze proberen met hun nog kleine horens elkaar de loef af te steken. Tot mamma komt aangesneld. Dan is het uit met de pret.

Als ik verder loop zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. Twee eekhoorntjes. Ze komen een kijkje nemen bij de lichtfiguren. Blijkbaar aangetrokken door de kleuren snuffelen ze de nepbloem af.
Ze besluiten dat daar geen lekkere nootjes te halen zijn en huppelen speels de boom weer in.

Omdat ik zie dat er ook achter de volière lichtfiguren zijn opgezet loop ik door de kooi. Ik krijg de kans om een paar mooie foto’s te maken van de heilige Ibis en zijn gevleugelde vriendjes.
De lichtroute wordt uitgebreid. Hij gaat nu achter de olifantenstal en de giraffenstal door.

Bij de giraffen besluit ik even op een bankje te gaan zitten. En wordt prompt beloond met een paar prachtige poses. Vlak voor mij gaat een moeder haar jong staan zogen. Jong nummer twee wil ook en neemt de andere tepel! Moeder blijft gewoon staan. Maar als dan ook nummer 3 zijn kop onder haar buik steekt heeft ze er genoeg van en gaat er vandoor.

Ik loop weer verder en kom bij de pelikanen. Die vallen op omdat ze allemaal op een rij met hun vleugels staan te klapperen. Ik neem aan dat ze staan te drogen. Maar dan wordt het geklapper wilder en wilder…. En hup, daar vliegen er een paar weg! Wow, en nog een, en nog een…
Ze maken een grote boog over de vijver heen. Op de grond worden nog verwoede pogingen gedaan om op te stijgen, maar pelikanen zijn belabberde vliegers en er komen er niet meer van de grond. Na een paar rondjes hebben de vrijbuiters er genoeg van en landen ze weer netjes in hun kooi.

En dan de leeuwen. Ondanks dat er volop voedsel in de kooi ligt zijn ze toch niet allemaal aan het eten. Twee grote welpen lopen stoeiend door de kooi. Ik ga op mijn hurken zitten om op ooghoogte een foto te kunnen maken. Een van de welpen ziet dat, kijkt mij aan en loopt recht op mij af! Ik leg mijn hand plat tegen het glas en krijg een Hi Five van het leeuwenjong. Hij geeft kopjes tegen het glas waar mijn hand is. Geweldig, contact met deze majestueuze dieren, ook al is dat via een raam. Als er meer mensen bij het raam komen staan gaat de welp er weer vandoor.

Ik vervolg mijn weg. Bij de beren komt er wonder boven wonder ineens een tevoorschijn. De aapjes in deze ruimte vermaken zich prima op een dikke tak.

Na een kop koffie in het restaurant besluit ik niet met de bus terug te gaan maar verder te lopen.

Ik kom langs de tijgers. Ook die zijn actief en lopen door hun kooien te ijsberen. Daardoor komen ze steeds langs een watertje waarin ze prachtig weerspiegeld worden. Wat een geweldige dieren!

En nog is het niet op. Bij de cheeta’s aangekomen zie ik voor het eerst de welpjes. Ik kan er helaas maar 1 voor mijn camera krijgen maar dat mag de pret niet drukken.

Het is al weer sluitingstijd als ik bij de Vriendenkraal terug kom. De middag is om gevlogen. Hoe vaak ik hier ook rond loop, het is altijd weer een heerlijke ervaring!

Africa by Light

3 december 2015

We kijken er al even naar uit. De opening van de eerste Africa by Light op Safaripark de Beekse Bergen.

Weken lang is hier een groep Chinezen bezig geweest met de voorbereiding van dit evenement. Langs een route van ongeveer 1,5 km verschenen zo’n 40 beeldengroepen die straks het Safaripark om moeten toveren in een verlicht dierensprookje.

Eerlijk is eerlijk. Overdag is het een bonte kermis. Leuke beelden maar het past niet echt in een dierentuin. Maar tegen sluitingstijd als de lampjes branden en het al een beetje begint te schemeren krijg je alvast een vleugje te zien van wat het moet gaan worden.

Vandaag om 17.15 uur is de officiële opening. Gedaan door de parkmanager en de burgemeester van Hilvarenbeek. Het is een besloten avond, alleen voor personeel en vrijwilligers die ook allemaal enkele genodigden mee mochten brengen.

Gelukkig duurt het officiële gedeelte niet al te lang. Net lang genoeg om ervoor te zorgen dat het pikdonker is geworden. Een kort woordje van beide heren en dan gaat de stekker er in. Ondertussen laten twee danseressen hun Afrikaanse dans zien.  En dan…. WOW!!!

Het plein bij de ingang, de hele route naar het Afrikadorp, het dorp zelf en de route via de andere kant terug zijn veranderd in een sprookje. Prachtig!

We hangen wat rond op het plein tot de meeste mensen zijn vertrokken. Ook het plein is gezellig aangekleed. Buiten verschillende beeldengroepen is er ook een kampvuur waar je marshmallows boven kunt grillen. Er staan gezellige lantaarns op de tafeltjes. We nemen nog een kijkje bij de slaapkamer van de chimpansees. Twee liggen er rustig te slapen in het grote hok, de rest ligt in de hokken erachter.

We lopen de route en vallen van de ene verbazing in de andere. We weten niet waar we moeten kijken, zoveel als daar te zien is.
Totempalen die prachtig weerspiegelen in het water, dieren, bloemen, insecten, noem maar op.

Het Afrikadorp zelf is ook al zo gezellig aangekleed. Life muziek, kerstverlichting en een grote kerstboom. Voor de kleintjes een optreden van de mascotte van het park, de olifant Djambo en zijn rangers. Een heerlijke warme chocomelk gaat er dan wel in.

De slaapkamer van de neushoorns is ook open. Die vinden dat duidelijk niet allemaal even leuk. Een ligt er om het hoekje te slapen maar twee andere staan onrustig te schuifelen. Ach, ik zou ook niet blij zijn als ze mij steeds in mijn slaap kwamen storen! We gaan maar weer snel naar buiten.

We lopen weer verder. Tussen de lachende manen door naar o.a. de neushoorns, olifanten en giraffen. Van licht natuurlijk. De echte dieren liggen lekker in hun stallen.
We genieten met volle teugen. Er is zo veel te zien en het is allemaal zo mooi. Dit hadden we echt niet verwacht!

Koud van buiten maar warm van binnen verlaten we het Safaripark. En we weten zeker, ook al moeten we er dan voor betalen, wij komen voor het is afgelopen zeker nog een keertje terug!

Wandelen tussen de wilde dieren.

25 november 2015

Een olifant op vrijersvoeten, vechtende beren, klimmende leeuwen, het kan allemaal bij Safaripark Beekse Bergen.

Ik moet wandelen van de dokter en waar kun je beter wandelen dan daar?
Het weer is niet geweldig. Voor ons dan. Maar voor de dieren blijkbaar juist wel.

Het begint al bij de olifanten. Waar alle andere keren de grootste Afrikaanse olifant van Europa, Calimero (zo genoemd omdat hij als baby olifantje maar niet wilde groeien) een beetje suffig voor zich uit staat te kijken is nu volop actie. Calimero is op vrijersvoeten!
Steeds weer loopt hij achter een van de twee vrouwtjes aan. En zij lokt hem, daagt hem uit en gaat er vandoor…(lijken wel mensen…). Prachtig om te zien. Telkens weer vlechten ze de slurfen in elkaar. Af en toe mag Calimero haar van achteren naderen. Maar zodra hij zijn grote slurf over haar rug legt gaat het vrouwtje er weer vandoor….
Het tweede vrouwtje bedelt regelmatig om aandacht door haar achterkant aan de grote olifantenbull te tonen. Maar hij is alleen geïnteresseerd in het andere vrouwtje. Wel een beetje zielig…

En dan de leeuwen. Schitterend!
Meestal ligt er een flinke groep luie grote katten op een hoopje te slapen. Nu ook…. maar een deel is wakker. Uit wakker.
Het begint met een van de leeuwinnen die zowat tegen het raam aan naar ons staat te kijken. Ze geeft met haar grote tong nog een forse lik over het raam en wandelt weer verder. Dat is al prachtig!
Maar er is ook een groep welpen. Al bijna net zo groot als de volwassen dieren maar wel veel beweeglijker. Een van die welpen wil de wereld wel eens van een andere kant af bekijken en klimt boven in een boom. Wel 6 meter hoog zit hij! Wat een mooi gezicht!
Maar ja, een leeuw is niet ontworpen om boven in een dennenboom te bivakkeren dus wil hij er weer uit… en dat valt nog niet mee…
Heel langzaam, voetje voor voetje, telkens weer voorzichtig naar beneden glurend, schuifelt het jong weer naar beneden. Zijn maatje beneden vindt het wat te langzaam gaan en besluit voor de laatste meters een handje te helpen. Met een enorme sprong grijpt hij het jong bij zijn heupen en trekt hem zo de boom uit! Prachtig!

We vervolgen de wandeling naar het restaurant aan de achterkant van het park. Onderweg komen we o.a. de hyena’s tegen. Ook deze dieren liggen vaak te dutten. En ook zij zijn nu actief. Het geeft ons de gelegenheid een paar mooie foto’s van hen te maken. Het lijkt wel of ze staan te poseren!

We naderen het berengebied. Die beren zien we nooit. Die zitten altijd ergens verscholen.
Het miezert al een tijdje en vlak voor we bij de beren aankomen begint het echt te regenen. We rekenen er dus maar niet op dat we veel te zien krijgen.
Maar wat hebben we ons vergist! De beren geven niets om de regen en struinen met zijn drieën hun grondgebied af. Een van hen zondert zich een beetje af en is duidelijk op zoek naar lekkere hapjes. De andere twee besluiten dat het nu een prima moment is om hun frustraties even op elkaar uit te vechten…. En alweer worden we op een heel bijzonder tafereel getrakteerd! Wat een geweldige wandeling is dit geworden!

Voor vandaag houden we het weer voor gezien. We drinken nog een kopje koffie in het restaurant en nemen de safari bus naar de voorkant van het park. Het grote voordeel van een abonnement. Je hoeft niet alles in 1 dag te doen! Voor ons in elk geval een heel geslaagde wandeling!