De taxi staat weer klaar

Prachtige wolken

Helemaal dicht…

Zonsondergang

Weer boven Nederland

Schiphol

Verwelkomd door een blije kleinzoon

Gilze, Netherlands

We hebben tot de laatste dag vakantie gevierd. Inpakken en camper opruimen bewaard voor de dag van vertrek. Dat kan makkelijk want het vliegtuig vertrekt pas om 16.40 uur vanuit Melbourne. We dachten dat we niet veel gekocht hadden maar het valt toch nog niet mee om alles in de koffers gepropt te krijgen. Maar ruim op tijd rijden we richting vliegveld om de camper in te gaan leveren.

Het is druk bij Apollo maar toch zijn we vrij snel geholpen. Terwijl wij binnen zitten te wachten loopt de mevrouw van Apollo in de camper alles na. We zien haar bezig en hoewel de camper van Apollo is was hij toch 9 weken ons huisje. Ik heb echt het gevoel van: “Wat doet dat mens in onze camper?” Alles is in orde. We krijgen de borg terug en ook het geld voor de ruitenwissers die we vervangen hebben wordt netjes weer op onze rekening gestort.

De taxi brengt ons naar het vliegveld. Het is allemaal wat sneller gegaan dan we verwacht hadden en de balie van Singapore Airlines is nog niet open. Dan eerst nog maar een kopje koffie….
Als de handbagage door de scan gaat ziet de douane iets vreemds zitten. De koffer gaat open maar er wordt niets gevonden. Dat herhaalt zich nog 2x. Ik denk dat het om een paar schaaltjes gaat die er in zitten maar ze zien iets in een andere hoek. Uiteindelijk blijkt het om twee armbanden te gaan die ik er voor mijn dochters in heb zitten. Ze zitten in een tasje. Dat tasje werd er steeds in zijn geheel uitgehaald maar omdat ze er niet in keken zagen ze de armbanden eerst niet zitten…. He he, we kunnen weer verder.

Uiteindelijk hebben we een heel rustige, 8 uur durende vlucht naar Singapore. Daar hebben we 2,5 uur om over te stappen. De vlucht naar Amsterdam gaat 14 uur duren. De vlucht wel ja….
Keurig op tijd taxiet het vliegtuig naar de startbaan. Maar 100 meter verder blijft het staan. En een half uur later staan we er nog. Dat kan niet goed zijn….
En ja hoor, even later laat de captain weten dat er een technisch mankement is en dat we terug moeten naar de slurf. Er is een techneut onderweg om ernaar te kijken. We moeten wel blijven zitten. Ik probeer of ik een berichtje naar huis kan sturen dat we later vertrekken maar mijn telefoon geeft wel bereik maar geen internet. Ook een SMS versturen lukt niet.
Uiteindelijk vertrekken we 2 uur later dan gepland.
Gelukkig is het een rustige vlucht. Na 3 films en 5 TV afleveringen (en 16 uur zitten in een vliegtuigstoel) komen we op Schiphol aan. Het eerste wat ik doe is de meiden laten weten dat we veilig zijn geland!

Er gaat een trein rechtstreeks van Schiphol naar Breda. Daar worden we dan opgepikt door Karin. We nemen de lift naar het perron beneden. De deuren gaan open en wat we dan zien…. is een complete chaos! Het hele perron staat bomvol mensen en koffers. Er loopt een overspannen medewerker keihard te roepen dat de borden niet kloppen. Dat ze pas weten welke trein binnen komt als hij stil staat en de machinist het door kan geven….
Later komen we er achter dat er een werkonderbreking is bij de NS. Hebben wij weer….
Na ruim een uur op het perron te hebben gestaan komt er eindelijk een trein naar Rotterdam. We nemen hem! Kijken we daar wel verder!
In Rotterdam is niets meer aan de hand. Geen abnormale drukte, geen wegblijvende treinen…
En er vertrekt een trein naar Breda. Eindelijk!
Als we in Breda aankomen staat Karin al met Rob te wachten. Als Karin Rob op de grond zet komt hij glunderend op ons af gerend. Heerlijk om ze weer te zien!

We zijn weer thuis. Het zal wel even duren voor we over de Jet-lag heen zijn, maar wat een fantastische vakantie hebben we gehad. Negen weken lang in mijn prachtige Australië. Want hoewel ik er niet ben opgegroeid, het is en blijft toch ook mijn land.
We hebben veel gezien en heel bijzondere dingen meegemaakt en gedaan. We hebben 12.000 kilometer door prachtige natuur gereden, met dolfijnen gezwommen en koala’s geknuffeld, over een vliegtuigvleugel gelopen en in een cockpit gezeten. We hebben er verjaardagen en zelfs Sinterklaas gevierd. Het was geweldig om onze vrienden weer kunnen ontmoeten en we hebben er zelfs weer nieuwe vrienden bij.
Een vakantie met ook een bijzondere missie. Het uitstrooien van een deel van de as van mijn vader in de plaats waar hij zo veel van hield, Melbourne. En geweldig dat onze lieve vriendin Mirka, die mijn vader ook heeft gekend, dit met ons deelde. Er zijn deze vakantie verschillende momenten geweest waarop ik echt het gevoel heb gehad dat mijn vader er bij was. En zo mooi, om direct na het uitstrooien de muziek van “The Last Post” in de Shrine te horen spelen. Alsof het zo moest zijn!

We hadden deze vakantie nooit zo gerust kunnen maken zonder onze dochter Karin en onze geweldige overburen Jan en Marja die er 9 weken voor gezorgd hebben dat onze kat Pukkie niets tekort kwam. En dat is niet niks!
Karin en Cissy hebben ervoor gezorgd dat het huis schoon en de ijskast gevuld was toen we terug kwamen. En wij kunnen weer gaan sparen…..

Ik heb met deze blog een poging gedaan om jullie te laten meegenieten van onze tocht door dit geweldige land. Ik heb de blog met erg veel plezier geschreven en ik hoop dat jullie hem met net zo veel plezier gelezen hebben!

Lieve groet,
Frans en Margareth

Adrie van Rijsbergen: Welkom thuis!

Karin: Ik vond het heerlijk om jullie avonturen zo bij te houden en Pukkie en ik zijn echte vriendjes geworden, maar wat ben ik blij dat jullie weer thuis zijn! Love You!

Karin en Peter: Ik ga je blog missen, keek er iedere dag naar uit om alle avonturen weer te lezen van die prachtige reis. Het is een gave om zo goed te kunnen schrijven, vaak las ik de blog en was het zo mooi of leuk omschreven dat het leek alsof ik er zelf bij was. Ben wel blij dat jullie weer veilig thuis zijn en we vandaag elkaar weer in “levende lijve” hebben gezien. Het zat niet mee dit jaar, hopelijk is de accu weer genoeg opgeladen. Liefs Karin.

Jan en Nel Verschuren: Het was heerlijk om jullie zo te volgen en welkom terug thuis.

Cor en Pieta: Fijn dat jullie weer veilig in Gilze zijn beland. Jullie hebben fantastische 9 weken gehad in Australië. Wij hebben elke dag genoten van jullie fantastische verhalen.

Marja en Jan: Graag gedaan hoor en wij hebben genoten van alle verhalen en verslagen.

Kitty Marcelissen: Wat heb ik meegenoten en een stukje van het land waar Frits met zoveel plezier gewoond heeft. Jullie blog over Mout Isa heb ik bewaard en ben ook zo benieuwd naar jullie foto’s maar dat komt wel,  maar ff bijkomen en uitrusten. Tot snel, dikke kusss

Theo en Annie: Welkom terug in ons kikkerlandje. Ik heb genoten van jullie verslag. Ik wij krijgen ook weer zin om terug te gaan. We zien elkaar wel binnenkort.

Annie Diepens: Fijn dat jullie weer goed thuis zijn gekomen. Ik zal jullie Travelblog wel missen want ik keek iedere dag. Tot ziens.

Marja en Jan: Graag gedaan 🙂 🙂

Francien en Henk: Fijn jullie weer gezien te hebben en ja ik heb genoten van jullie avontuur. Alsof ik erbij was. Heerlijk. Op naar de volgende reis. eerst goed sparen natuurlijk. xx

Mirka: It was a pleasure Margareth en Frans! Welkom thuis en tot ziens!