|
Glass Bottom Boat Tour en Karratha
Karratha, Australia |
Karratha, Australia
Om 6 uur wordt ik wakker van een zacht getik op het dak….. regen! Ik vlieg omhoog om het dakluik te sluiten. Om een of andere reden zit dat altijd precies boven het bed! Ik wil weer gaan liggen maar bedenk me dan dat er nog twee badlakens buiten hangen. Ook die maar snel binnen gehaald. Ik wil ze niet kleddernat mee moeten nemen straks!
Met al dat gedoe ben ik natuurlijk uit wakker. Maar ik kruip toch nog even lekker terug.
Ik houd het vol tot 7.15 uur. We moeten om 8.45 uur op het strand zijn. Als ik nu opsta kan ik nog lekker op mijn gemak douchen en een bakje drinken voor we weg moeten! We halen het met gemak, om 8.00 uur zijn we kant en klaar. En net als ik een ketel water op wil gaan zetten komt Bill op het idee om eerst te gaan tanken. Hoeven we dat straks niet meer te doen…. Brrrrr daar gaat mijn koffie!
We hadden vannacht geen stroom dus heeft Frans voor de eerste keer deze vakantie zijn CPAP op 12 volt moeten gebruiken. Dat betekent dat het gedeelte dat de lucht bevochtigd en verwarmd afgekoppeld moet worden. Op zich werkt dat prima maar de arme man wordt wakker met een paar kleine tranende oogjes. Hij loopt te niezen en te snotteren alsof hij in een hooiberg gelegen heeft (heeft hooikoorts). Vervelend hoor. Maar gelukkig is het na de boottocht weer bijna over.
We zijn ruim op tijd bij het strand. Er is niet veel meer dan een miezerig buitje gevallen. En de boot blijkt ook nog eens overdekt te zijn dus wie doet ons wat!
We zijn de eersten…. en de laatsten! De enigen dus voor deze glass bottom tocht over het Ningaloo Reef. Het middelste deel van de bodem bestaat uit glazen platen. Omdat die in het water liggen kunnen we helemaal tot op de bodem kijken. En het is prachtig! Langzaam vaart de boot over het rif heen. Het lijken gigantische bloemkolen, rode kolen, slakroppen en anders spul.
Meestal als je aan een koraalrif denkt, dan denk je aan felle kleuren of spierwit. Maar dit rif is helemaal bruin. Af en toe zien we wat blauw, geel of lavendel doorschemeren
Onze gids vertelt ons dat juist die bruine kleur erop wijst dat het rif gezond is. Er zit alg op en dat heeft het rif nodig om te overleven. Juist als het stuk gaat en afsterft worden de witte en felle kleuren zichtbaar. Het rif kan ook niet tegen zoet water, maar omdat alle rivieren droog liggen kan het hier zo goed groeien. Er valt per jaar maar 100 mm regen dus met die buien zal het vandaag ook wel meevallen!
Als de boot even wordt stilgelegd komen ook de vissen tevoorschijn. Onze vrouwelijke kapitein wijst haar lievelingsvis aan die ze Wobbles noemt. Hij heeft maar 1 zijvin en maakt een waggelende beweging onder het zwemmen. Hij is er altijd bij als de boot wordt stilgelegd. Grappig!
We genieten met volle teugen van deze heerlijke ontspannen tocht en de enthousiaste verhalen van onze gids.
En dan is het tijd om verder te trekken. Karratha staat op het programma. Niet omdat we daar iets willen gaan bekijken of doen. Gewoon omdat het op de route naar Broome ligt. Het is een redelijk grote plaats. Een industriestad midden in het ijzererts gebied. We verwachten daar wel een fatsoenlijke camping te kunnen vinden.
De eerste stop is een Roadhouse 263 km verderop. We gooien de tank nog eens vol. Hier in de Outback moeten we tanken bij elke pomp die we tegen komen want ze liggen erg ver uit elkaar.
Zodra we uitstappen merken we dat het klimaat al helemaal veranderd is. Het lijkt of we een vochtige, warme deken instappen. We zijn dan ook dolblij met de airco in het Roadhouse!
En dan krijg ik eindelijk die lekkere kop koffie waar ik al de hele dag naar loop te smachten!
Onderweg naar Karratha zien we het landschap langzaam veranderen. De struiken blijven klein, soms zien we een enkele boom. En tenslotte zien we alleen nog maar de rode aarde en het taaie Australische gras. En ondanks de enorme droogte komen we toch nog prachtige wilde bloemen tegen. Die moeten natuurlijk wel even op de foto!
De kleur van de aarde is hier veranderd van oranje-rood naar bruin-rood. Daaraan kunnen we zien dat we het gebied van de ijzererts zijn binnen gereden. Af en toe passeren we ook een groot industrieel complex. Zal ook wel met de ijzer industrie te maken hebben. Ze hebben hier zelf geen hoogovens, alle erts wordt geëxporteerd.
Er rijden hier aanzienlijk meer roadtrains. Omdat de begroeiing zo laag is zien we ze al van verre aankomen. Ze steken er ver bovenuit!
En nu zitten we in Karratha op de camping. In de camper, onder de airco…. Dat gaat nog wat worden de komende tijd!
Marian en Han: Geweldig en goed omschreven!!!
Jack: Zou een leuke ervaring zijn om met een roadtrain te rijden.
Cor en Pieta: Dat was een privé boottripje. Wel fijn want dan is het geen dringen geblazen om door het glas te kijken.
Francien en Henk: Jeetje wat een ruimte daar. xx
Margareth en Frans de Wereld rond 