|
Warmun Roadhouse WA |
Warmun, Australia
Elke nacht wordt ik minimaal 6 keer wakker. Soms duurt het een hele tijd voor ik in slaap val en ik ben altijd ruim voor de wekker afloopt weer wakker. Ik wilde eindelijk wel weer eens goed slapen. Dus nam ik gisterenavond een slaappil. De eerste pas deze vakantie dus dat mag. We lagen er al om 22.00 uur in, de wekker op 7.00 uur dus ruim genoeg tijd voor de 8 uur die ik minimaal na zo’n pil moet kunnen slapen…. Nou, ik heb het geweten! Ben de hele nacht finaal buiten westen geweest. Ik werd alleen wakker toen Frans om 5.30 uur naast zijn bed stond met het idee dat het al 7.00 uur was. Sliep binnen de kortste keer weer verder. En ben er de hele dag duf en vervelend van geweest. Geen idee waardoor dat kwam. Normaal mag ik blij zijn als ik er 6 uur op slaap. Misschien door de warmte? In elk geval was dat niet voor herhaling vatbaar. Hoewel ik wel goed geslapen heb. Dat wel!
De bestemming van vandaag is Halls Creek. Een kleine plaats langs de snelweg. Vanuit Halls Creek zijn er dan weer enkele dingen in de Kimberley’s te bezoeken. Het is een kleine 300 km dus dat valt ook mee. Kunnen we er ruim voor de middag zijn.
Onderweg hebben we niet echt het gevoel dat we midden in zo’n gigantisch natuurgebied rijden. Eigenlijk verandert er niet veel aan het landschap. Alleen de weg is nog wat smaller dan hij al was. Niet echt prettig als we zo’n grote Road Train tegen komen. Maar het is ook niet echt druk. We komen op die 300 km hooguit 20 auto’s tegen!
Rond 11 uur arriveren we in Halls Creek. We tanken de camper weer vol en rijden dan eerst langs het informatiecentrum. En dat is dan een beetje een teleurstelling. Alles wat je vanuit hier kunt bezoeken gaat over Dirtroads. En daar mogen wij niet over….. jammer hoor!
Het plaatsje zelf heeft ook niet veel te bieden. We kunnen naar het caravanpark gaan maar wat moeten we daar de hele middag? We besluiten door te rijden naar het volgende plaatsje, 160 km. verderop. Dat zal ook niet veel te bieden hebben maar dan zijn we weer wat dichter bij Kununurra, de volgende halte.
Het mooiste van deze dag is eigenlijk het landschap onderweg. Na Halls Creek verandert het landschap en rijden we door de uitlopers van de Kimberley’s. Soms passeren we bergen die eruit zien alsof er een gigantische vrachtwagen een stapel stenen heeft gelost. Maar er is ons verzekerd dat het allemaal zo gevormd is door erosie.
Af en toe passeren we een eenzame brievenbus. Soms wordt die vergezeld van een naambord van The Station (de farm). Regelmatig lopen er koeien langs de weg. En onvermijdelijk ligt er ook een kadaver. De Roadkills zijn hier enorm. De meeste dieren zijn broodmager. De Stations hier in de Outback hebben een gigantische oppervlakte. De boeren laten hun dieren gewoon vrij rond lopen. Ze zorgen dat er plekken zijn waar ze kunnen drinken maar die zijn erg schaars. Een maal per jaar worden alle koeien bij elkaar gedreven. Dat is een gigantische klus. Het wordt gedaan per paard, auto, motor en/of helikopter, dat ligt eraan hoeveel geld de boer er aan kan besteden. De koeien worden geteld en ze krijgen hun jaarlijkse inentingen. De kalfjes worden gemerkt. Er wordt gekeken welke koeien er naar de markt kunnen. Die worden apart gezet en afgevoerd. De rest mag weer een jaar proberen te overleven op dit uitgedroogde harde land.
Verderop staan een paar wilde paarden te grazen. We vinden het zo geweldig om ze tegen te komen, het lijkt wel of we nog nooit paarden gezien hebben! Maar paarden in een stal dat is toch heel anders als wilde paarden in de natuur!
In Warmun staat een Roadhouse met caravanpark. We besluiten daar de rest van de dag door te brengen. Het plaatsje zelf stelt niet veel voor en ziet er nogal rommelig uit. Het caravanpark is niet groot maar netjes. Er zijn schone toiletten en douches en er is zelfs een zwembad!
In de schaduw van de bomen bij het Roadhouse lopen enkele enorme stieren en een paar paarden op hun gemakje te grazen. Twee van de paarden hebben een touw om de nek maar ze lopen allemaal los. Ze trekken zich niets aan van alle auto’s en mensen die ze hier zien. Alleen als de plaatselijke hond probeert om een stier in de enkel te bijten loopt die een stukje door, bijna bij Frans over zijn tenen! Geen gezicht, dat enorme beest tussen de benzinepompen!
Het zwembad ziet er heel aanlokkelijk uit en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van.
Zelfs Frans komt even zwemmen! Vanavond nog een rustige avond bij de camper. Hoewel we niet veel hebben gedaan hebben we vandaag toch weer heel wat gezien!
Francien en Henk: Mooie foto’s hoor.
Kitty Marcelissen: Hoi hoi, leuk hoor om zo mee te lezen. Komen jullie ook nog langs Mout Isa waar Frits gewoond heeft? Veel plezier nog dikke kusss.
Mirka: Jullie hebben weer heel wat gezien! Ongelooflijk he dat de koeien, paarden enz. toch overleven! Heerlijk dat je effe lekker hebt kunnen zwemmen Margareth!…:)
Margareth en Frans de Wereld rond 