|
Kununurra |
Kununurra, Australia
Ook vandaag staan we weer om 6.45 uur naast ons bed. Als je thuis zou zeggen dat we in de vakantie zo vroeg op zouden moeten zou ik je voor gek verklaren. Echt niet! Maar gek genoeg gaat dat hier vanzelf. Sterker nog, we vinden het geweldig! We leggen een behoorlijke afstand af en kunnen toch nog een hele dag van de vakantie genieten als we aankomen!
Vandaag begint het genieten al als we net in de auto zitten. Tot nog toe hebben we steeds een heel vlak landschap gehad. Ook mooi, en door de verschillende vegetatie, of juist de afwezigheid daarvan, ook heel boeiend. Maar vandaag rijden we door de uitlopers van de Kimberley’s. Een prachtig berglandschap. Het is niet te vergelijken met enig gebergte dat we in Europa ooit gezien hebben. Ruig, kaal, rood en heel divers van vorm. We genieten met volle teugen! En als we dan ook nog een groep wilde paarden tegen komen is het helemaal compleet!
Onderweg wordt er druk aan de weg gewerkt. Een stoplicht bestaat hier uit een mannetje met een stopbord in de hand. Als we weer mogen gaan rijden draait hij het om en verschijnt het woord “slow”. Ik benijd de wegwerkers niet. Ze staan hier in de kokende zon met heet teer te werken. Pffff afzien hoor!
Een stukje verderop zien we een grote rookwolk hangen. Oei, toch geen bosbrand zeker? Het brand inderdaad. Maar het ziet er uit alsof ze bezig zijn met de burn off van de ondergrond. Hele stukken zijn zwartgeblakerd. Het gras is verdwenen (hopelijk hoeven hier geen koeien te eten….) en van de kleine struiken staan alleen de stammetjes nog. De bomen hebben een zwarte stam aan de onderkant maar zijn verder niet beschadigd. Zelfs de kruinen zijn nog groen. Een stuk verderop zien we een lap die al wat langer geleden afgebrand is. Daar begint zelfs de ondergrond al weer te groeien. Dit afbranden van de ondergrond doen ze op het moment dat ze verwachten dat de brand vanzelf uitgaat en de omstandigheden zo zijn dat de brand niet al te groot gaat worden. Met de droogte hier zou je toch niet denken dat de omstandigheden daar nu goed voor zijn. Maar ik neem aan dat ze weten wat ze doen.
Rond 11 uur komen we in Kununurra aan. Het stadje is wat groter dan de vorige paar die we tegen gekomen zijn. Volgens de boeken een van de grote steden in de Outback. Maar voor ons nog steeds maar een dorp. We doen eerst de boodschappen en rijden daarna naar het Big 4 Discovery caravanpark. En ook hier krijgen we een mooi plaatsje aan het water.
Het park is ruim en netjes. De voorzieningen zijn goed. Ik besluit voor de eerste keer deze vakantie een machine was te draaien. Daar hebben we vandaag meer dan genoeg tijd voor en met een temperatuur van 38 graden is hij in een mum van tijd droog.
Het is heerlijk om aan het water te zitten. Maar als ik wat dichterbij kom zie ik de bewoners aan de waterkant tussen de takken hangen. Met hun kreeftachtige poten uitgestrekt hangen er gigantische spinnen te azen op een lekker hapje. Nou, dat ga ik niet worden! Ik ga naar het zwembad!
Het zwembad is heerlijk. Een mooi bad, overdekt met zonnezeil. Een mooi grasveld er omheen waar een aantal ligstoelen in de schaduw op ons staan te wachten. We maken er dankbaar gebruik van.
Morgen gaan we de grens over tussen Western Australië en het Northern Territory. Dat betekent twee dingen: We moeten al het fruit en verse groenten opeten of anders weggooien. Dat mag niet mee de grens over. Dit om te voorkomen dat er fruitvliegen meekomen (de kleine asielzoekertjes mogen dus niet meeliften in onze slablaadjes). We eten vandaag dus een heel goed gevulde salade! Ten tweede gaat op het moment dat we de grens passeren de klok voor ons 1,5 uur vooruit. Dus gaat het verschil met Nederland ineens van 6 uur naar 7,5 uur. Bij ons is het dan 7,5 uur later dan in Nederland. Verderop in de reis komt daar nog eens een half uur bij.
Het is niet erg dat de klok vooruit gezet wordt. Het wordt hier wel heel erg vroeg donker. En dat gaat razendsnel. Binnen 15 minuten begint het te schemeren en is het aardedonker. Ik begin te koken in het licht en als ik het eten op tafel zet is het al behoorlijk aan het schemeren. En dan zie ik de prachtige kleuren van de schemering. Frans zat er met zijn rug naartoe en had het niet gezien. We vliegen de camper in om de foto apparatuur te pakken. Ik kan nog een foto maken met mijn toestel en met de IPad. Maar ik krijg geen kans meer om ook nog een stukje te filmen. De zon is al onder. Amper half zeven….
Om de overgang naar de nieuwe tijd wat makkelijker te maken zetten we onze horloges vast vooruit. Gaan we vanavond wat vroeger naar bed en staan we morgen ook wat vroeger weer op….
Karin en Peter: Als ik de foto’s zie lijkt het wel of jullie in Californië rond rijden tot de verkeersregelaars toe. Geniet van de prachtige omgeving. x
Cor en Pieta: Wel een mooier landschap als de afgelopen dagen.
Francine en Ton: Het word steeds mooier deze reis. Geniet ervan.
Mirka: Prachtig allemaal om dit gedeelte mee te maken – ik ben hier zelf nog niet geweest!…:)
Margareth en Frans de Wereld rond 