Coffs Harbour, Butterfly Garden
Coffs Harbour, Australia |
Coffs Harbour, Australia
We redden ons prima in de camper maar het is toch heerlijk om een paar dagen van de gemakken van een volledig huis te kunnen genieten. En wat voor een huis! Alles gelijkvloers, keuken met inloopkast, 3 slaapkamers, 2 badkamers, washok, bergruimte en garage. En dan buiten nog een grote veranda grenzend aan een tuin met schitterend uitzicht. Wat een voorrecht om hier te mogen wonen! Wij genieten er deze twee dagen in elk geval ten volle van. Morgen komt er familie over en verkassen wij weer naar een caravanpark.
Het wordt een druk weekend want we zijn zaterdag ook nog uitgenodigd voor de 40e verjaardag van een van de schoondochters van Bill en Barbara.
Bill is om 6.30 uur al de deur uit. Ondanks dat hij zondag zijn 70e verjaardag viert geeft hij nog steeds full time les als leraar agricultuur. Hoewel hij steeds moppert en zegt blij te zijn als hij na volgend jaar met pensioen gaat lukt het hem maar niet om te stoppen.
Barbara vertrekt een uurtje later. Ook zij werkt met haar 73 jaren nog steeds fulltime als medisch secretaresse. Pffff…zij doen dat omdat ze zelf niet willen stoppen maar ik hoop op die leeftijd toch echt niet meer te hoeven werken. Hoewel, als de regering zo doorgaat….
De rit gaat deze keer naar de Butterfly Garden van Coffs Harbour, zo’n 14 km. hier vandaan.
Het is makkelijk te vinden, het ligt vlak langs de Highway. En natuurlijk weet meneer Tom Tom uitstekend de weg.
Voor we uitstappen kijk ik even of ik mijn hoed nodig heb. “Het is toch binnen hè, dan heb ik mijn hoed niet nodig…” Waarop Frans heel droog antwoord:”Ja natuurlijk, anders vliegen alle vlinders weg!” Owwww domoor!
Er ligt ook een cache, 90 meter van de ingang vandaan. Die gaan we wel zoeken voor we weer gaan.
De vlindertuin is niet groot maar wel overladen met vlinders. Het is er bloedheet en erg vochtig. We mogen ook zo vaak in en uitlopen als we willen. Meteen als we binnen stappen worden we overweldigd door het zicht op al die mooie fladderende insecten. Om de hoek staan een aantal piepschuimen dozen op zijn kant. In die dozen hangen poppen in alle stadia. Nieuwe, poppen die bijna uitkomen, vlinders die net uitgekomen zijn en hun vleugels hangen te drogen en lege poppen. De poppen hebben verschillende keuren. Vaak zijn ze eigenlijk doorzichtig en wordt de kleur veroorzaakt door de vlinder die er in zit. Hoe donkerder de pop wordt, hoe sneller hij uit gaat komen. En terwijl we daar staan breekt een van de poppen open. Eerst gebeurd er niets maar dan komt er langzaam aan de onderkant wat uit. In enkele minuten is de vlinder uit de pop, en hangt hij ondersteboven de vleugels te drogen. Ze zijn nog een beetje verfrommeld maar na een paar minuten hebben ze hun normale vorm. Als we later weer gaan kijken is de vlinder weg.
Een andere vlinder had minder geluk. Die kwam tegelijk met zijn buurman uit. Helaas hadden ze niet genoeg ruimte en de buurman heeft zijn vleugels beschadigd. Er hangen wat druppels aan, volgens onze “gids” is dat vlinderbloed. Het diertje probeert daarmee zijn vleugels te repareren. Ik weet niet of het gelukt is. Toen we later gingen kijken lag er een dode vlinder op de bodem van de doos met verfrommelde vleugels maar dat kan ook een andere geweest zijn….
Naast de dozen staat een vaas met enkele takken. Twee vlinders zijn druk bezig om daar eitjes op te leggen. In hun leven leggen ze tussen de 200 en 300 eitjes maar daar wordt maar 5% van volwassen. Zonde hoor….
We zoeken tevergeefs naar die prachtige Australische Caterpillar. Een schitterende Felblauwe vlinder, zo groot als een vrouwenhand. Enkele jaren geleden hebben we die in het binnenland bij Cairns zien vliegen. Prachtig was die!
Dan lezen we de aankondiging dat deze vlinder niet meer te zien is in de drie Australische Vlindertuinen. Alle poppen zijn overleden. Er wordt nu onderzocht waardoor dat veroorzaakt is. Ziekte, verandering van klimaat…wie zal het zeggen….
Er is nog geprobeerd een “wilde” stam zover te krijgen dat de poppen naar de tuinen konden maar ook die zijn overleden. De Caterpillar komt alleen nog maar voor in de ondoordringbare gebieden van Noord-Oost Australië. Vreselijk, weer een prachtige diersoort (of in dit geval insectensoorten) zo goed als uitgestorven!
Dat had ik van de enorme kakkerlakken die we in een vitrine zien zitten niet zo erg gevonden!
We houden het niet zo heel erg lang vol in de warme vochtige omgeving waar de vlinders zo van houden. Tijd voor koffie!
We lopen eerst nog even door het winkeltje. Dat staat vol met allerlei prachtige snuisterijen die allemaal iets met vlinders te maken hebben. Ik zou de halve winkel wel mee willen nemen. Maar het lukt me om niet meer te kopen dan een mooi kadootje voor de verjaardag van Kath zaterdag. En dat moet ik toch kopen. Schouderklopje voor mezelf!
Als we koffie zitten te drinken komt er weer zo’n leuke hagedis aan wandelen. Het beestje kijkt even wat tafeltjes af en verdwijnt dan weer naar buiten. Als we even later weer even terug de vlindertuin in willen zit hij heel sneeky voor de ingang van de vlindertuin. Het water loopt bijna uit zijn bekje. Al die lekkere hapjes….mmmmmm……
Maar de vlindertuin mag hij natuurlijk niet in. Een van de medewerkers jaagt hem voor de deur weg. Daar is niet veel voor nodig. Een stap in zijn richting en hup, weg is de held. We moeten er om lachen. De medewerker vertelt dat het echt een heel leuk en goedaardig beestje is maar wel een held op sokken. Aan de andere kant van het gebouw leeft er nog een, een geweldig beest van wel een meter lang. Loopt heel “Bossy” te paraderen maar is nog een grotere bangebroek dan het beestje van net. Jammer genoeg laat hij zich vandaag niet zien.
Wat we wel zien is een ouderwetse hinkelbaan hier in de tuin. Jeetje, dat ze die nog kennen!
Na een paar heerlijke uurtjes in de vlindertuin rijden we weer terug naar de stad. En bedenken dan dat we die cache nog moesten zoeken…. Jammer dan, we rijden toch niet meer terug!
Langs de weg staat een heuse imitatie van een Nederlandse Windmolen. Die is nieuw en staat bijna recht tegenover de Clog Barn. En inderdaad, de klompenschuur. Daar zit een heuse klompenmaker in! In de molen is een een motel gevestigd.
We lopen nog even door een Mall (overdekt winkelcentrum). Heerlijk koel daar. En dan moet ik mijn schouderklopje van die middag weer terug nemen…. Ik koop er een nieuwe jurk. Ik zie hem hangen en ben er helemaal weg van. Een zomerjurk en dus thuis voorlopig niet bruikbaar. Maar wel mooi voor een van de twee feesten het weekend. Nog een mooie ketting erbij….
Als we “thuis” komen is Bill al bezig om het eten in de oven te zetten. Terwijl dat staat te bakken makken we een wandeling naar het strand. En weer verbazen we ons om het grote brede strand aan die prachtige blauwe zee met de zon hoog aan de hemel en bijna niemand erop. Voor ons, onvoorstelbaar. In Nederland zouden ze bij je op je handdoek zitten!
Bill laat ons ook nog zien waar het feest zondag plaats gaat vinden. En voor we het weten zijn we weer terug.
Het eten is heerlijk en samen met Bill en Barbara bekijken we wat een leuke route is om naar Lakes Entrance te rijden, zo’n 1500 km naar het zuiden. Dat is het laatste grote stuk dat we nog moeten rijden. We willen dan wel graag nog wat zien onderweg. Daarna zijn de afstanden niet meer zo lang.
Maar eerst moeten we nog een weekend feest gaan vieren!
Kitty Marcelissen: Wat een prachtige vlinders. Veel plezier nog kussss 🙂 😉
Cor en Pieta: Maar goed Frans dat je een nieuwe camera hebt gekocht. Prachtig deze vlinders om te fotograferen. Eerlijk verdeeld nu jij ook een nieuwe jurk hebt gekocht Margareth, uiteindelijk had Frans ook maar een kleinigheidje gekocht. Maak er maar een fijn feestweekend van bij Bill en Barbara.
Hans en Francis: Schitterend!!!
Mirka: Weer wat geleerd van die vlinders. Mooie foto’s!… 🙂