|
Laatste dag Coffs Harbour
Coffs Harbour, Australia |
Coffs Harbour, Australia
Zondag…. en op zondag zijn hier de Harbourside Markets. Kei leuk!
Als we bij het park aan de haven aankomen worden we verwelkomd door country muziek. Het park aan de rechterkant van de weg staat vol gezellige kraampjes. Het is eigenlijk meer een braderie dan een markt. Er wordt van alles en nog wat verkocht. Vooral sieraden gemaakt van stenen zijn er te kust en te keur. Sapjes, theetjes, hapjes… er is zelfs een heuse food court ingericht. Een groep tafels en stoelen omringd door allerlei verschillende etenskraampjes. In het midden van de markt staan een paar tenten voor schaduw met wat stoelen eronder. Op het podium er tegenover staat een band Country Muziek te spelen. Reuze gezellig!
Aan de andere kant van de weg is een kofferbak verkoop gaande. Tientallen kraampjes met tweedehands spullen. Er staan enkele mensen wat nieuw spul te verkopen maar de rest is duidelijk van de voorjaarsschoonmaak afkomstig. We snuffelen wat rond. En dan worden we opgeschrikt door een hard gekrijs. Drie zwarte kaketoes komen uit de bomen gevlogen en zoeken luid schreeuwend een andere plek. Geweldig! Die hebben we nog niet gezien deze vakantie! Wel volop witte kaketoes maar nog geen zwarte.
Als we genoeg hebben van de markt lopen we naar het strand. Wat is het hier mooi…… Prachtig blauw water, een stralende zon en een breed zandstrand. Het is druk vandaag. Voor hier tenminste. We ploffen neer en kijken uit over de oceaan. Ik zou hier uren kunnen blijven zitten.
Terwijl ik hier zit bedenk ik me dat het best de laatste keer kan zijn dat ik deze oceaan zo ga zien. Als we morgenvroeg hier wegrijden gaan we weer een stukje het binnenland in. Pas in Lakes Entrance komen we weer in de buurt van de zee. En daar is het ook mooi, maar wel heel anders.
Ook Bill en Barbara zullen we na vanavond in elk geval voor hele lange tijd niet meer zien…. Ik wordt er een beetje weemoedig van. Het voelt als een ommekeer in de vakantie. Tot nog toe was het een groot avontuur. Elke dag lag er weer iets nieuws op ons te wachten en er waren alleen maar leuke en nieuwe dingen in het vooruitzicht. Maar nu zijn we bij het gedeelte vakantie gekomen waarin nog steeds heel veel leuke dingen op ons liggen te wachten maar waarin we ook steeds weer afscheid moeten nemen zonder te weten of we de mensen of de plaats nog ooit terug zullen zien….
We zitten heel lang over de oceaan uit te kijken voor we terug gaan naar de Clog Barn. De eigenaar heeft in zijn tuin een huis miniatuurdorp met allemaal Hollandse gebouwen gemaakt. Dat willen we nog even op de foto zetten voor we straks hier weg zijn. De man komt net binnen lopen en vertelt heel enthousiast over zijn klompenmakerij. We zijn net te laat voor de demonstratie, die is een paar minuten geleden afgelopen. Maar ach dat kunnen we thuis ook bekijken. We wandelen door de tuin en zien er gebouwen die we in het echt nog nooit gezien hebben. Heel leuk gemaakt. Alleen worden de Australiërs hier wel op het verkeerde been gezet want alle poppetjes in het dorp lopen in ouderwetse kledij en op klompen. Zo lopen we er in Nederland echt niet meer bij!
En dan zijn we weer terug in de camper na het feest van Bill. Het was een heel gezellig feest. En voor ons ook nog leuk dat we de kinderen en enkele kleinkinderen ondertussen ook kennen evenals Anne en Bud die er gisteren met de BBQ bij waren. Dat maakte dat we volop aanspraak hadden. Nu hadden we dat toch wel want ook met anderen hebben we volop gekletst. Om 18.00 uur begon het feest met een diner. Volop van alles en nog wat te eten. koffie, thee en water zoveel als je wilde. Wat een beetje anders was dan op een feest bij ons was dat je al het andere drinken zelf moest kopen. Niks mis mee natuurlijk maar je moet het wel even weten! Wat ook anders was dan wij gewend zijn is dat alle kadootjes op een tafel gelegd werden. Bill zou ze later open maken. Maar dat was niet tijdens het feest. Geen idee of dat hier altijd zo gaat ofdat het iets van Bill zelf is. Ik vond het in elk geval erg jammer want we hadden voor hem een heel persoonlijk tegeltje laten maken en ik was heel erg benieuwd wat hij van het kadootje vindt. Dat gaat nu wel een tijdje duren voor ik daar achter kom….
Het eten was heerlijk en het gezelschap goed. En toen kwam het dessert….. chocoladetaart, crème brule in chocoladedeegbakjes en merengue taartjes….. ze zijn hier echt gek op chocolade! Je kunt hier in Australië zelfs drop kopen met een chocoladelaagje. Ik wil niet eens weten hoe dat smaakt!
Als klap op de vuurpijl kwam na al die chocolade nog de verjaardagstaart….. van chocolade! Ik hoef de komende drie dagen niet meer te eten!
Om 10.00 uur was het voorbij. De gasten gingen naar huis en Barbara bracht ons weer naar het Caravanpark. Bah wat naar. Nu moesten we echt afscheid nemen van een paar fantastische mensen. En we hebben geen idee wanneer en of we ze überhaupt nog weer terug zullen zien. Ik heb er in elk geval een beetje een kater van en ook Frans heeft er moeite mee. We zullen hen voor we weer naar Nederland vliegen nog wel enkele keren telefonisch spreken maar dat is niet hetzelfde. Maar het hoort erbij. En het is een mooie reden om als we weer thuis zijn hard te sparen om snel weer terug te kunnen!
Cor en Pieta: Wat een geweldig weekend voor jullie. Zal best weer even wennen samen verder te gaan maar dan kunnen jullie ook weer zelf doen waar jullie zin in hebben. Hoeveel foto’s heb je al Frans? Er zullen er vast wel een paar voor de expositie bij zitten, dus geen excuses meer dat je geen foto’s hebt.
Karin en Peter: Ziet er weer fantastisch uit. Wat een prachtig continent. Geen wonder dat ons pap het daar zo mooi vond.
Francien en Henk: Wat een gezelligheid. En ja, afscheid nemen is niet leuk maar je kunt ook weer vooruit kijken naar Nederland, dan zijn wij er weer hihi. Maar voorlopig zijn jullie nog lekker onderweg. Geniet ervan samen. xx
Kitty Marcelissen: Nou wat een leuk weekend. Nu weer op naar nieuwe avonturen. Kusss.
Mirka: Drop met chocola…. heerlijk Margareth!
Margareth en Frans de Wereld rond 