Helen in haar Artopia tuin

Smudge the one eyed bandit

Potty people

potty people

Relaxen op het Deck

Smudge

Werk in uitvoering

Kookaburra

Zwembad in het deck

Beaconsfield,, Australia

Zondag vandaag. Rustdag. En dat is precies wat we er vandaag van maken. We staan op ons gemakje op en als we om 9.15 uur naar het huis toe lopen hebben we het gevoel dat we uren hebben uitgeslapen… Nou dat is thuis wel anders!
Tom en Helen zijn gelukkig ook niet van die vroege vogels als al onze andere vrienden tot nog toe bleken te zijn dus hoeven we ons er ook niet schuldig om te voelen.

We rijden vandaag naar de Markt. Gezellig, bij het sportveld. Het is een markt met veel tweedehands spul maar ook veel nieuwe dingen. De dochter van Helen staat er vandaag met een kraam in de hoop een paar centen bij te kunnen verdienen maar erg hard loopt het er niet.
Helen vindt dat er veel te weinig aktie bij de kraam is en begint overdreven kleding te bekijken en roept: “Oooo, wat mooi, en zo goedkoooop! En hier nog al meer…O wat een mooie spullen….
Haar dochter weet niet waar ze kijken moet. “Mam, laat dat, je zet ons voor schut!’
We lopen maar weer verder. Verderop hebben ze heel lekkere koffie. Dat laten we ons niet voorbij gaan!
We zien er van alles maar kunnen helaas niets mee naar huis nemen…
We slenteren er nog wat rond terwijl Tom de hond mee neemt om te wandelen en wat boodschappen doet. Smudge mag niet op de markt komen en het is te heet om hem in de auto achter te laten. Vandaag is er 32 graden voorspeld en de temperatuur is al aardig op weg!

Vanmiddag krijgen we een rondleiding door de kunsttuin van Helen. Zij geeft lessen en workshops in mozaïek. Artopia heet haar school. Vorige keer heb ik er ook een workshop gevolgd. Geen kant en klare steentjes maar zelf stukken maken van oud porselein en aardewerk. Achter de studio is Helen een Meditatietuin aan het aanleggen. Het ziet er heel rommelig uit maar het is ook nog niet af en ze heeft overal een bedoeling mee. Zo is er een gebied dat de loop van het leven uitbeeld. Het begint met een engel, daarna een baby, vervolgens zowat alle levensstadia en uiteindelijk eindigt het met de dood, gevolgd door een engel. Op dat moment sta je weer aan het begin en kun je opnieuw beginnen.

Wat ik vooral erg leuk vindt is haar stukje tuin met wat zij noemt “potjesmensen” Tussen de planten staan allemaal figuren uitgebeeld door bloempotten en theepotten. De armpjes zijn gemaakt van bestek. Heel vrolijk allemaal.
Er is ook een feeëntuin, speciaal aangelegd voor kinderen. Het stukje feeëntuin is begrensd door rekken waar planten met mooie grote bloemen overheen moeten groeien. Die zijn nog niet zo lang geleden gepland maar je kunt zien wat het moet gaan worden. Boomstammetjes voor de kinderen om op te zitten, een tafeltje met spulletjes en overal leden van het feeënvolkje in de tuin. Ik moet meteen aan Bregje en Lisa denken. Wat zouden die het hier leuk gevonden hebben! Kevin en Rob trouwens ook. Kevin vanwege het zwembad en Rob zou de hele dag met Smudge kunnen kroelen!
Verder komen er in de tuin 4 dames te staan, water, aarde, vuur en lucht. Water en lucht zijn inmiddels voorzien van prachtige mozaïek jurken, de overige twee moeten nog bekleed worden.

Het is intussen bloedheet. Geen zuchtje wind. We brengen de rest van de middag door met een boek op een ligbed in de schaduw. Niet verkeerd! Het zwembad is helaas nog niet zomerklaar en kunnen we nog niet gebruiken maar we zitten hier prima. Een beetje schuldig voel ik me wel want ondertussen is Helen hard aan het werk in haar kunsttuin en Tom is het gras aan het maaien. Maar ze willen er absoluut geen hulp bij.

Aan het eind van de middag lopen we samen met Tom en Smudge nog een rondje door de bossen rond het huis. Wat geweldig om hier te mogen wonen! Het heeft ook een groot nadeel want dit gebied is brandgevaarlijk. Het ligt in een kurkdroog bosrijk gebied en de bewoners moeten allemaal allerlei voorzorgsmaatregelen nemen voor het geval er een bosbrand uitbreekt. Tom en Helen hebben dan ook overal sprinklersystemen die werken op het water van het zwembad en ze hebben een brandveiligheidsplan waarin beschreven staat wat ze moeten doen in geval van brand. Ze hebben zelfs een bunker waar ze eventueel in kunnen als ze onverwachts door het vuur zouden worden ingesloten.

Inmiddels is het avond en zitten we op de veranda naar de cicades en de Kookaburra’s te luisteren. Helen loopt buiten de kat te roepen. Het beest is bang van ons en heeft zich na gisteren niet meer laten zien. De temperatuur is nu lekker maar helaas beginnen de muggen te verschijnen. In een paar tellen tijd wordt ik helemaal lek gestoken. Jammer, maar dan gaan we toch maar naar binnen. En terwijl Tom en Helen naar hun lievelingsprogramma zitten te kijken en Frans met zijn camera en telefoon in de weer is kan ik mooi de blog weer bijwerken.

Cor en Pieta: Wat een prachtig huis zeg. Te hopen dat er geen brand komt want dan blijft er van het houten huis niet veel over. Zo te zien Frans echt een relaxed dagje.

Cissy Janssens: Prachtig zeg! Wat heerlijk om zo creatief bezig te kunnen en mogen zijn en het kwijt te kunnen in zo’n tuin!

Mirka: Heeeeerlijk…. het lezen van een goed boek!