|
Melbourne City
Melbourne, Australia |
Melbourne, Australia
We gaan naar Melbourne! Eindelijk! Nou, eigenlijk wel een beetje dubbel want het betekent ook dat de reis bijna is afgelopen. Nog een paar dagen…
Vannacht was het koud! Zo koud! Ben er verschillende keren door wakker geworden. Steeds net lang genoeg om te voelen dat ik het erg koud had maar niet lang genoeg om eruit te gaan en wat extra beddengoed te pakken… brrr, kunnen we vast wennen…..
Gelukkig is het vanochtend wel droog. En weer zien we tijdens het ontbijt op het veld achter de camping kangaroes huppelen. Helaas te ver weg om fatsoenlijk op de foto te zetten. Wat we wel kunnen fotograferen is een van de prachtige vogels die bij Mirka op het balkonnetje zitten.
Helaas heeft Frans vandaag last van zijn hooikoorts. Daar is het hier nu ook het seizoen voor. Zijn ogen tranen en hij loopt flink te snotteren. Maar hij voelt zich prima dus we gaan.
Na een laat ontbijt rijden we naar het station in Lilydale. Verder dan daar gaat de trein niet.
Terwijl Ralph de auto parkeert kopen wij vast een Myki kaart. Dat is de Australische variant van de OV kaart. Want losse kaartjes kopen is er hier niet meer bij. De Myki kost 6 dollar, ongeveer 4,20 euro en is vier jaar geldig. Voor het gebruik van trein en tram vandaag hebben we nog 8 dollar nodig (5,60 euro). Daar mogen we dan de hele dag mee reizen. Ietsje goedkoper dan Nederland…!
We stappen uit in Melbourne Central Station en beginnen de dag in Melbourne met….een kop koffie! Heerlijk. Hadden we nog niet op vandaag. Ondertussen worden de ogen van Frans steeds roder en dikker en komt hij niet meer uitgesnotterd. Volgende stap is dus een winkel met tabletjes tegen de hooikoorts.
We steken ook nog een kaarsje aan voor onze overleden ouders. Heel zachtjes, want als we de kerk binnen stappen blijkt er een mis aan de gang te zijn.
Daarna nemen we de tram in de Elisabeth Street want we gaan kijken naar het huis waar ik vroeger met mijn ouders gewoond heb. Mirka is daar als kind waarschijnlijk ook geweest en wil het erg graag zien. We herkennen meteen de tramstop waar we er uit moeten. We lopen de straat in….
Het is nog steeds een prachtige groene laan, net buiten de City. Maar net buiten de straat zijn ze wel enkele hoge appartementengebouwen aan het zetten. Die torenen hoog boven de huizen uit. Jammer hoor.
En daar is het dan, 47 Mooltanstreet. Niks veranderd. Van buiten dan.
Tom had al verteld dat het weer verkocht was. Voor maar liefst 1,200.000 dollar! En zo te zien zijn ze er van binnen ook flink in aan het werken.
Mirka zou het heel graag van binnen willen zien maar als we aankloppen blijkt er niemand aanwezig. We maken wat foto’s van buiten en dan komt de buurman aanlopen.
Omdat het een beetje raar is als vreemden uitgebreid een huis staan te fotograferen leggen we uit wie we zijn en waarom we hier staan. De man is erg vriendelijk en vertelt wat hij weet over de buurt. Hij denkt dat de buurt in de tijd dat wij er woonden nog erg nieuw is geweest en er niet veel in de omgeving was. Het huis waar wij woonden was het eerste huis waar ze op een bepaalde manier een hoekraam in hadden gezet. Dat beviel zo goed dat bijna alle huizen die daarna nog gebouwd werden ook zulke hoekramen kregen!
Op onze beurt kunnen we hem ook weer vertellen wat wij over die tijd weten. En daar is hij dan weer blij mee. We beloven de foto’s van vroeger door te mailen. En dan gaan we weer op weg.
Mirka heeft nog een afspraak voor een check-up in het St. Vincent. De tram terug gaat niet helemaal de goede kant uit maar na een paar stops kunnen we overstappen. Alleen zien we ineens dat hij waar wij links af moeten de weg rechts in draait…. Als we uitstappen zijn we al een aardig eindje uit de richting. We staan bij de Victoria Market terwijl we aan de andere kant van de City moeten zijn…. het lukt ook niet om uit te vogelen waar de tram stopt die we moeten hebben dus uiteindelijk gaan we maar lopen. We komen gelukkig nog ruim op tijd op de bestemming aan. Terwijl Mirka naar haar afspraak gaat vermaken wij ons in de kantine.
De tram terug naar de City is zo gevonden. De stad is behoorlijk veranderd. Er is erg veel bijgebouwd en ze zijn nog overal volop aan het bouwen. Allemaal wolkenkrabbers.
Het was altijd al wel druk maar het lijkt nu nog veel erger. Of zou het komen omdat we zo lang in de outback rondgezworven hebben? Nee, ik denk dat het echt drukker geworden is.
In het centrum van de City stappen we uit. We willen door de arcades richting Flinder Street lopen. We staan recht bij Myer voor de deur. Het is erg gezellig in de straat. De kerstversiering hangt er al en op verschillende plaatsen staan
Myer is een heel groot chic warenhuis in Melbourne (en andere plaatsen). Elk jaar veranderen zij hun etalages in een Kerstverhaal. En die zijn net klaar. Als je er langs loopt speelt het zich als een soort film af. Het is zo geliefd dat er zelfs rekken voor geplaatst zijn om het volk een beetje in goede banen te leiden.
Op dit moment is het niet zo heel druk maar door de laagstaande zon spiegelen de ramen zo erg dat fotograferen niets uithaalt. Jammer maar misschien komen we hier van de week nog een keertje langs.
Uiteindelijk belanden we in een smal zijstraatje van de Flinderstreet. Het bestaat helemaal uit restaurantjes met daartussen een rij tafels. Bere gezellig. De terrasverwarmers branden want het koelt al weer flink af.
We brengen hier een gezellige tijd door met heerlijk eten, kletsen en “aapjes kijken”. En dan is het weer tijd om te gaan.
Ondertussen begint het te schemeren en de lucht kleurt prachtig rood. Op de trappen van het beroemde Flinder Street Station maken we nog wat foto’s. Als je goed kijkt zie je Ralph nog net om het hoekje van de pilaar heen kijken!
De trein doet er vervolgens bijna een uur over om naar Lylidale te komen. Daarna nog een half uurtje met de auto en dan zijn we eindelijk weer op de camping. Maar goed ook want de pilletjes hebben niet erg geholpen en die arme Frans kan bijna niet meer uit zijn ogen kijken. Hij gaat met een paracetamol en wat extra beddengoed meteen onder zeil. Ik ga eerst de blog nog even on line zetten….
Cor en Pieta: Lijkt ons heel indrukwekkend je ouderlijk huis weer terug te zien. En in Melbourne was genoeg te zien. Hopelijk helpen de tabletjes snel voor Frans en kunnen jullie de laatste dagen nog volop genieten.
Karin en Peter: Wat mooi om dat huis weer te zien. Herken wel een aantal dingen uit het fotoalbum van ons pap en ons mam. Heel bijzonder x
Petra Valkenburg: Sterkte Frans…. hopelijk ben je snel van je hooikoorts af! Het blijft leuk om jullie te volgen…. ik kijk iedere dag weer uit naar de volgende update! Groetjes, Petra.
Mirka: Was een hele gezellige maar vooral bijzondere dag in de City van Melbourne Margareth en Frans! Bedankt!
Kitty Marcelissen: Zo leuk jullie oude huis te zien zeker hé 🙂 🙂
Margareth en Frans de Wereld rond 