Graanvelden

Buiten de stad, niemand te zien

Rijden tussen de eucalyptusbomen

New Norcia, Australia

Vandaag een rustige start. Om 11 uur worden we verwacht bij Britz waar Bill en Barbara hun camper op gaan halen. Lekker nog een keertje uitslapen. Daar zal de rest van deze twee weken niet veel van komen. En dan gaat om 8.00 uur mijn telefoon…..

We vliegen allebei omhoog. Het lijkt wel een slapstick. Ik kan er niet bij. Frans zit met zijn ogen nog half dicht op het kastje te graaien maar niet aan de kant waar de telefoon ligt… En als ik hem dan de aanwijzing geef: daar niet….daar! Weet hij nog niet waar hij moet zijn. Raar hè.. Het muziekje stopt al na een paar seconden. Bill blijkt gebeld te hebben maar zo kort dat ik aanneem dat het een foutje is geweest. We kruipen nog even terug onder het dekbed. Slapen kan ik niet meer maar ik vindt het toch wel lekker in mijn bedje.

Uiteindelijk moet ik nog opschieten met douchen om tijd over te houden om fatsoenlijk te kunnen ontbijten. En dan gaat weer de telefoon. 10.15 uur. Barbara. Ze zijn al zo goed als klaar bij Britz, of we die kant op komen…. Tja, daar gaat het ontbijt. Hadden we maar vroeger op moeten staan!

De zaak van Britz blijkt nog geen kilometer van de camping af te zijn dus we zijn er zo. En wat is het heerlijk om Bill en Barbara weer te zien! De werknemer van Britz heeft voor Bill de TomTom vast ingesteld. Hij adviseert om even naar Fremantle te gaan. Daarna heeft hij nog twee plaatsjes ingesteld, Hillary en York voordat we naar New Norcia rijden waar we zullen overnachten. Een mooie route adviseert hij. Dus gaan we dat doen.

Fremantle blijkt toch wel 2x zover als de 20 minuten die hij had aangegeven. Onderweg doen we de broodnodige boodschappen voor de eerste dagen camperen. Na een dik half uur rijden we Fremantle binnen. Een prachtig stadje vol mooie oude gebouwen. Maar we zien er niet veel van. We rijden naar de haven. Nu een jachthaven maar volgens Bill is dat de plaats waar vroeger onze ouders voor het eerst voet op Australische bodem zetten. Kort maar want de boot ging ’s avonds weer door naar Melbourne, maar toch. Ik heb pas geleden het dagboek van mijn vader over de bootreis gelezen en daar inderdaad ook gezien dat zij in Fremantle een middag van de boot waren geweest. Heel bijzonder om daar nu ook te staan.

We wandelen hier een uurtje rond en dan moeten we weer verder. Richting Hillary en daarna York. Wij stellen onze TomTom meteen in op York. We rijden toch achter Bill aan en mochten we hem kwijt raken dan zien we hem in York wel weer. Daardoor zien we dat we helemaal niet gericht naar New Norcia rijden. Ook niet naar York. In plaats dat die plaats dichterbij komt wordt de afstand steeds groter! Nou dan moet Hillary wel erg mooi zijn….. niet dus. Niets te zien. We stappen niet eens uit maar rijden direct door naar York. Jammer, 40 km voor niks gereden!

Nog een kilometer of 10 verderop stopt Bill op een parkeerplaats. Barbara heeft ergens een kaart gevonden en zag dat York ook niet richting New Norcia ligt! Wat die kerel daar bij Britz bezield heeft? We besluiten dan ook York maar over te slaan en direct naar New Norcia te rijden. Maar ondertussen hebben we toch wel heel veel zin in een kopje koffie. En aangezien we twee campers bij hebben is dat helemaal geen probleem, die zetten we lekker even zelf. Met een heerlijke eigengebakken koek van Barbara erbij.

We rijden weer door en hoe verder we van de stad af gaan hoe minder verkeer op de weg zit. Hier al rijden we hele stukken alleen, nog geen 140 km van Perth af. We rijden langs graanvelden, onvoorstelbaar groot, kilometers lang, zover als we kunnen kijken. En midden in het niks twee mooie oude kerkjes. Had er best even willen gaan kijken maar Bill rijdt door dus tuffen we daar maar braaf achteraan. Tegen 18.00 uur komen we dan eindelijk in New Norcia aan. We parkeren bij het Roadhouse en terwijl Bill het vlees op de BBQ legt maakt Barbara de salade en bak ik de aardappels. Frans is druk met Bill helpen en uitleggen hoe alles in de camper werkt. Vele handen maken licht werk en in no time hebben we een heerlijke maaltijd op tafel.

Zo direct nog even op muggenjacht want die zitten hier wel erg veel. En dan vroeg naar bed en morgen ook op tijd weer op!