|
Monkey Mia |
Monkey Mia, Australia
Joehoe, eindelijk, de zonnebrand mag uit de kast!
Vandaag is een dag van vooral rijden. We moeten 600 km rijden over de Australische Highway. Dat betekent dus een tweebaansweg waar je tussen de 50 en de 110 km per uur mag rijden, afhankelijk waar je bent. We willen om 8.00 uur wegrijden. Lukt niet helemaal maar om 8.10 uur gaan we volgetankt (de auto dan) en wel op weg.
Het is een lange rit. Best ook wel een saaie rit. Het grootste deel van de route is er weinig tot geen ander verkeer op de weg. Maar het landschap is wel heel interessant. Als we weg rijden bij Green Heads rijden we tussen gigantische, kilometers lange groene graanvelden door. Na een tijdje worden de graanvelden geel. Weer kilometers lang. En tenslotte krijgt het graan dezelfde rode kleur als de aarde hier heeft.
Dan verdwijnt het graan en worden de bomen steeds schaarser. De bodem is bedekt met struiken van zo’n 1,5 meter hoog. We rijden ook kilometers door velden waar alle stammen zwart zien en onder de bomen de grond ook zwart geblakerd is. Moet een gigantische brand geweest zijn. Maar omdat de kruinen van de bomen allemaal nog intact zijn is het waarschijnlijk een burn-of geweest. Het afbranden van de ondergrond op een gunstig moment om de droge takken en bladeren daar op te ruimen. Dat voorkomt dat er op een minder gunstig moment door bliksem of een onverantwoordelijke mens een giga bosbrand ontstaat. De bomen worden steeds lager en verdwijnen uiteindelijk allemaal. We zien alleen nog maar struiken van zo’n 1,5 meter hoog. Met daartussen de mooiste wilde bloemen. Prachtige trossen van allerlei kleuren. Helaas lukt het niet om er een foto van te maken. We willen graag stoppen, maar Bill rijdt voor ons en tuft vrolijk door…
Als we de weg opdraaien naar het schiereiland rijden er ineens 5 andere campers achter ons. We moeten nog 130 km maar aan deze weg ligt eigenlijk niet veel meer dan de Hamlin Pools, Shark Bay en Monkey Mia. En die laatste is de grootste publiekstrekker en heeft maar 1 camping. Als er al 3 achter ons rijden, hoeveel zitten er dan niet voor ons? Ik besluit direct de camping te bellen en een plaatsje voor onze campers te reserveren. Er is gelukkig nog plaats. Peperduur maar er is weinig anders te kiezen. Gelukkig is het maar voor 1 nacht. Uiteindelijk, als we op het schiereiland aankomen waar Monkey Mia ligt zijn de struiken gereduceerd tot ongeveer 50 cm. Op sommige plaatsen liggen grote cirkels waar de struiken helemaal bruin zijn, van een paar honderd meter doorsnede. Ik had ze vanuit het vliegtuig ook al zien liggen. Bij navraag blijken dat stukken te zijn waar de grond zo zout is dat er niets kan groeien. De struiken gaan dood en worden bruin. Later verdwijnen ze en worden de cirkels vanuit de lucht gezien als witte cirkels… Weer wat wijzer geworden!
En dan eindelijk komen we aan in Monkey Mia. Een dorp kun je het niet noemen. Eigenlijk is het niet meer dan een resort. Maar een erg mooie omgeving. En een prachtige camperplaatsen. Het mooiste is misschien wel de strakblauwe lucht met een heerlijk zonnetje. Eindelijk kan dan de zonnebrand uit de kast!
Monkey Mia is vooral bekend zijn de dolfijnen. Het is een plek waar de dolfijnen bestudeerd worden. Dat is niet het meest interessant voor ons. ons gaat het vooral om het Dolfin Feeding. Elke morgen om 8.00 uur krijgen de dolfijnen een klein deel van hun dagelijkse hoeveelheid voedsel aangeboden. Tussen 8.00 uur en 12.00 uur worden ze 3x gevoerd. Ze zwemmen daarvoor naar het strand. Maar omdat het om wilde dolfijnen gaat weet je nooit hoeveel er zullen komen. Het kan er 1 zijn, het kunnen er ook 10 zijn . Het is ook afwachten hoe laat ze er zullen zijn, ze worden niet geroepen, ze komen zelf. Ben benieuwd!
Cor en Pieta: Dat was een lange rit zeg. We hopen voor jullie dat de dolfijnen veel honger hebben en in grote getalen naar het strand komen. Doe Bill en zijn vrouw maar de groeten van ons.
Francien en Henk: Ziet er goed uit daar. Fijn dat het weer beter is. Veel plezier xx
Karin en Peter: Ziet er mooi uit daar. Dolfijnen in de vrije natuur zijn geweldig om te zien. x
Mirka: Jullie beginnen echte Aussies te worden hoor, en jullie zijn er!… 🙂
Kitty Marcelissen: Hoi Hoi, ben benieuwd of jullie ook langs Mount Isa komen, daar heeft Frits gewoond.
Margareth en Frans de Wereld rond 