|
Laatste dag Broome
Broome, Australia |
Broome, Australia
Ik wil even melden dat ik vandaag niet veel te melden heb…..
Vandaag vertrekken Barbara en Bill. Ze zijn van plan om om 8.00 uur weg te rijden. Gezien de ervaringen van de afgelopen week zet ik de wekker op 7.00 uur. Gegarandeerd dat Bill al lang voor de afgesproken tijd staat te trappelen om te vertrekken! Maar ik ben nog te laat! Om 6.30 uur wordt er op de camper geklopt. “Wij vertrekken! Blijf lekker liggen, we zien jullie wel weer over een paar weken!” Dacht het niet! Ik vlieg mijn bed en de camper uit voor ze weg kunnen rijden. Ik kan ze toch niet laten vertrekken zonder afscheid te nemen!
En dan zijn ze weg. Ik kruip nog even lekker terug mijn bedje in. Maar ondertussen ben ik uit wakker. Ik houd het vol tot 7.15 uur en besluit dan maar op te staan. Toch weer een vroege start…. Maar wel een rustige. We ontbijten op ons gemakje naast de camper met het prachtige uitzicht over die mooie blauwe zee. We drinken nog een lekker bakje koffie en genieten van de rust.
We willen vandaag het Museum bezoeken. Het ligt hier vlakbij dus gaan we te voet. Maar we vergeten helemaal dat het nog zo vroeg is en staan aan een gesloten deur dus wandelen we maar weer terug. Een half uurtje later doen we een nieuwe poging maar deze keer gaan we met de camper. Kunnen we daarna even een bezoekje brengen aan het winkelcentrum van Broome. We moeten nog wat dingetjes voor de camper hebben. En daar is airco….
Terug op de camping raken we aan de praat met een Local (locale bewoner). We hebben het vooral over de temperatuur. Wij vinden het behoorlijk warm, nu al. Maar volgens de man valt het wel mee. Zo’n 38 graden en een vochtigheidsgehalte van 35% dat is toch niks? Pas als het 42 graden is met een vochtigheidsgehalte van 180% is het warm…… Pffff
Als ik weer de camper instap ligt er op mijn bed, heel verrassend, een klein zilverkleurig vlindertje. Het is een van de ringetjes die Frans gebruikt bij het geocachen. Soms zitten er spulletjes in zo’n cache en mag je er iets van mee nemen. En ook iets weer in doen voor de volgende die de cache vindt. Waarschijnlijk is het vlindertje uit zijn tas gevallen. Het stelt niets voor maar de zon schijnt op het vlindertje en het is zo’n mooi gezicht….
Het museum is een verzameling van van alles en nog wat. Wat voorwerpen van de parelduikerij, wat spullen uit de 2e wereldoorlog, een deel van een schelpenverzameling, wat oude machines waarvan de helft niet eens volledig is… kortom, een hoop troep. Er staat op de veranda zelfs een tijdmachine! Mij doet die meer denken aan een omgebouwde betonmolen. Ik denk niet dat je er erg ver mee in de tijd kunt reizen. Hoogstens een paar minuten, tot je er weer uitgeklommen bent! Leuk museum om een keer te zien maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Het mooiste van het museum is eigenlijk het gebouw zelf.
We rijden naar het winkelcentrum en kopen daar de dingetjes die we nog wilden hebben voor in de camper. Een bezem van 3 dollar zodat ik niet steeds op mijn knieën de vloer hoef te vegen, een paar plastic glazen, want de glaasjes uit de camper lijken wel borrelglaasjes. Een aardappelmesje want fruit en aardappels snijden met een broodmes gaat toch niet erg handig….
En dan rijden we weer terug naar de camping voor een ontspannen middag aan het water. Nog een voorlopig laatste keertje zwemmen in zee want als we morgen verder trekken moeten we zo’n 5000 km rijden voor we de zee weer tegen komen. Hopelijk is er onderweg af en toe een camping met een zwembad!
Francien en Henk: Nou toch nog een mooi verhaal en leuke foto’s. En relaxed ben je nu of lees ik het nu zo hi hi. Geniet maar lekker. xx
Cor en Pieta: Eindelijk een rustig dagje. Voor morgen een goede reis.
Wil Verschoor: Waarschijnlijk is de tijdcapsule bedoeld geweest om bv brieven met toekomstverwachtingen voor een periode van bv 50 jaar te bewaren en ze dan op die bewuste aangegeven datum weer te lezen om te zien wat men toen dacht over de toekomst en wat er werkelijk gebeurd is.
Margareth en Frans: Hi Wil, daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben. Had ik helemaal niet aan gedacht! Wat jammer dat er dan helemaal geen kopieën of foto’s bij zaten van de inhoud. Dat had het pas echt interessant gemaakt!
Margareth en Frans de Wereld rond 