|
Tenant Creek
Tennant Creek, Australia |
Tennant Creek, Australia
Drie middagen luieren aan het zwembad. Dat kan niet ongestraft voorbij gaan….
Dus vandaag een lange, lange dag van autorijden. Maar liefst 684 km!
Niet dat we dat van plan waren….
Eerste geplande stop is Daly Waters, 273 km rijden vanaf Katherine. Tijdens de Bottums Up tocht enkele jaren geleden hebben we deze pub ook bezocht. Heel apart, een ervaring op zich!
Als we aan komen rijden zien we een bord met Historic Tree. Meneer Tom Tom gaf zelfs aan Historic Tree Centre. Daarom dachten wij dat het om een klein historisch stadje ging. Maar als we aan komen rijden staat daar helemaal in het niks een 3 meter hoge afgezaagde boomstam met een hek er omheen. Op het bord is te lezen dat John Mc Douall Stuart (waar ook de Stuart Highway van Adelaide naar Darwin naar genoemd is) in deze boom zijn initialen heeft gekerfd.
We zoeken en zoeken, maar zien geen initialen. Op naar de pub dan maar….
Daly Waters, een pub, midden in het niks. Links een klein schuurtje met 3 benzinepompen ervoor. Het afrekenen gaat geheel op goed vertrouwen. De serveerster vraagt aan mij voor hoeveel ik getankt heb, er wordt niets gecontroleerd!
Naast dat schuurtje staat een ander gebouwtje, niet veel groter. Op het dak een oude helikopter. De deur hangt uit zijn voegen en je kunt dwars door de muren heen kijken. Volgens het bord is het schuurtje te koop:
Aardig onderkomen. Lichte renovatie nodig. Vlakbij een benzinestation en vlakbij een pub. Eigen helikopter platform. Elk bod wordt in overweging genomen!
Aan de overkant staat de eigenlijke pub. Ook een oud gebouwtje, ditmaal met een veranda ervoor.
Eenmaal binnen kijk je je ogen uit. De hele bar is behangen met pasjes, fotootjes, studentenkaarten en zelfs een Nederlandse OV kaart met foto! Aan het plafond hangen petjes, T-shirts en BH’s!
We bestellen wat te eten en een kop cappuccino. We weten nog van de vorige keer dat de hamburgers zowat over het bord hingen zo groot. Daar gaan we nu maar niet voor. Is trouwens ook nog wel wat vroeg voor zo’n zware hap. We houden het op een ontbijtgerecht, een bacon met ei sandwich. De cappuccino mogen we zelf uit de automaat tappen. Als de sandwiches worden gebracht blijken ook die veel groter dan de bedoeling was. Het smaakt heerlijk maar ik kan hem echt niet helemaal op.
Vlak bij ons zit een grote, slanke grijze vogel te roepen. Af en toe verschijnt op zijn kopje een prachtig paars-rose kroontje. Frans kan er een paar foto’s van maken maar als ik mijn IPad heb gepakt zitten zijn veertjes weer glad en is het kopje weer gewoon grijs. Jammer, maar wat een bijzonder beestje!
Voor de pub staat een stoplicht. Met de mededeling dat dit het meest afgelegen stoplicht van Australië is. Ja, dat geloven we meteen!
De vorige keer dat we hier waren lag de Pub nog aan een stukje zandweg. Inmiddels is de hele weg verhard. Wel makkelijk maar het gaat wel ten koste van het geheel. De mooie witte zandweg maakte dat je echt het gevoel kreeg midden in de woestijn te zitten. Dat is er nu helemaal niet meer.
Er zijn ook kleine chaletjes te huur en er is een caravanpark bij de Daly Waters Pub. Als hier wat meer te zien zou zijn wilden we hier misschien wel de rest van de dag blijven. Maar er is buiten de pub verder niets te doen. En het caravanpark blijkt een groot open veld naast de pub met amper schaduw. Het is bloedheet. Dat doen we dus maar niet.
We wachten niet tot het stoplicht op groen staat maar rijden weer verder. Renner Springs ligt ruim 200km verderop. Misschien is dat wat….
Ook langs de Stuart Highway lopen veel koeien los. We komen maar liefst 3x een kadaver tegen langs de weg. Plus natuurlijk de onvermijdelijke kangaroe lijkjes.
Het landschap is bijna de hele weg ronduit saai. Bijna 700 kilometer over een lange, bijna rechte weg en de hele weg hetzelfde landschap. Daar kun je je in Nederland niet eens een voorstelling van maken!
Pas als we bijna bij Tennant Creek zijn verandert het. Eerst wordt het open en kunnen we kilometers ver kijken. Er is geen boom te zien, alleen maar lage struiken. De laatste paar kilometers voor we op onze bestemming zijn komen er wat heuveltjes in.
Jeetje, wat moeten er in dit land veel termieten zitten. Overal waar we kijken zien we de termietenheuvels. Het lijken echt kleine (en soms ook grote) mannetjes. Regelmatig komen we er tegen die zijn aangekleed. Soms is dat niet meer dan een T-shirt er overheen maar soms hebben ze er echt werk van gemaakt. Dan lijkt het echt alsof er iemand in het veld staat. We zien zelfs een clown met een heuse oranje pruik op! Of zou dat een van die verdwaalde horrorclowns zijn?
Nee, vast niet, hij leek heel vrolijk!
Renner Springs blijkt inderdaad het Roadhouse dat we dachten. Het is leuk het weer te zien. Maar ook hier is niet echt iets te doen. En het is nog vroeg. Een paar uur op een camperplaats hangen in de bloedhete zon of nog een paar uur door rijden zodat we morgen minder ver hoeven…. we rijden door!
Ondertussen zitten we in Tennant Creek. Een wat grotere plaats, maar niet echt toeristisch. De camping is netjes maar het plaatsje dat we krijgen niet zo gezellig. Het ligt ook te ver van het stadje om erheen te lopen. De winkels zijn intussen toch gesloten. Dus blijven we maar hier.
En dan worden we getrakteerd op die prachtige Australische sterrenhemel! Prachtig! Niet alleen de hoeveelheid sterren maar vooral de helderheid! Er is er eentje bij, dat lijkt wel een lampje!
Prachtig, zo helder zijn de sterren thuis nooit. Daar is veel te veel lichtvervuiling.
De temperatuur is ook heerlijk. Het koelt hier ’s avonds meer af. We zijn natuurlijk ook een flink eind naar het zuiden gereden.
We staan een tijdje te genieten van het mooie uitzicht. En dan beginnen mijn muggenbulten weer te jeuken. O ja, muskieten! Jammer maar het is toch echt tijd om naar binnen te gaan!
Francien en Henk: Het is prachtig en rustig. Ik zou het best eng vinden daar. Knap van jullie hoor. xx
Cor en Pieta: Het was weer een lange trip, maar leuk onderweg weer kroegjes tegen te komen waar jullie al geweest waren. Leuk hoor om jullie zo te volgen.
Mirka: Toch nog een hoop gezien na zo’n lange reis!…pfffff
Margareth en Frans de Wereld rond 