|
Grafton
Grafton, Australia |
Grafton, Australia
De dag begint rustig. We blijven vandaag in Grafton dus geen haast. Zoals elke morgen grijp ik eerst mijn telefoon en kijk op mijn gemakje de mails, apjes, reacties op de blog en facebook na. En dan ben ik ineens klaar wakker. Want wat staat daar: Leeftijd AOW vanaf 2022 opgetrokken met drie maanden. Met de mededeling dat waarschijnlijk de AOW leeftijd in 2025 op 68 jaar zal liggen. Dit ivm de hogere levensverwachting…. Alsof we allemaal blij springend 100 worden! Wie heeft dat in vredesnaam verzonnen! Het valt behoorlijk koud op mijn lever (zoals w.s. ook bij mijn duizenden leeftijdsgenoten…) want het betekent nog 9 maanden langer werken. Ik kan er met mijn pet niet bij en wordt er heel verdrietig van.
Maar zoals bij alles in politiek Nederland, ik kan er niets mee. Moet gewoon doen wat ze me opdragen. Dus ik kan wel gaan zitten treuren maar er is geen minister die zich daar iets van aantrekt. Ik bederf daar alleen onze vakantie maar mee. Dus probeer ik het maar van me af te zetten. We gaan vandaag Geocachen!
Het zal een behoorlijk eind lopen worden. Thuis doen we dat meestal met de fiets maar die hebben we hier niet. Er liggen 2 caches in het centrum en een stuk of 8 caches aan de randen van Grafton en we moeten bijna het hele stadje rond om ze te kunnen zoeken. Ik trek dus maar mijn wandelschoenen aan. Ik heb een bloedhekel aan dichte schoenen, vooral met warm weer maar het zijn wel degenen waar ik die afstand het best op loop. Dus moet het maar. Hoedje en zonnebril op en daar gaan we.
Om bij de eerste cache te komen moeten we langs een skatepark. Dat is met een mooie poort afgesloten. Alleen staat er geen hek aan vast….
Waarschijnlijk is de poort een overblijfsel van vroeger tijden, maar toch ziet het er behoorlijk nutteloos uit!
De eerste cache ligt niet ver van de Showgrounds. Het is een piepklein magnetisch kokertje dat op de achterkant van een verkeersbord zit. We loggen hem en lopen door.
De tweede cache kost wat meer hoofdbrekens. De hint is: Kijk naar de naam”. Dus zoeken wij wij een naambord. Die zijn er genoeg want het gaat hier om een oorlogsmonument. Maar alle borden met namen erop zijn ver van de coordinaten af. En hoe we ook zoeken, op de goede coördinaten is geen naambord te vinden. Tot ik op het lumineuze idee kom dat ze misschien niet een naam in het park bedoelen maar de naam van de cache. En die heet: Herinner de Jacaranda. En laat er nou een prachtige Jacarandaboom staan! Jawel hoor, tussen vertakkingen aan de stam ligt de cache. Dat gaat goed.
Voor de derde en vierde cache moeten we een heel eind een andere kant op als voor de rest. Maar ach, we hebben de hele dag de tijd dus waarom niet. We moeten naar de oude brug over de Clarence River. We moeten zoeken naar een magnetische cache. Ja, puhhh, lekker makkelijk. Een oude ijzeren brug. Wordt er als commentaar ook nog eens meegegeven dat de coordinaten flink afwijken door al het ijzer in de brug! De cache is XS dus piepklein. We zoeken en zoeken maar kunnen niets vinden. En ook de volgende cache vinden we niet. Wat we daar wel vinden is een prachtige laan met aan beide zijdes oude Fig Trees met gigantische kruinen een enorme stamomvang. Prachtig! dat hebben we in elk geval ook gezien.
Tussen deze twee caches ligt een voormalig klooster. Als we er langs lopen komt de tuinman naar buiten en spreekt ons aan. Hij vertelt honderduit over de rivier, de stad en het klooster. Hij laat ons zelfs nog een aantal bronzen werken zien aan de muur van het klooster die de geschiedenis van de congregatie uitbeelden. Helemaal geweldig! We luisteren zo geboeid naar de man dat we helemaal vergeten om er foto’s van te maken…
Naast het klooster staat een Fig Tree van meer dan 100 jaar oud. Daar hebben we wel een foto van.
Minder geweldig is dat we weer helemaal terug moeten en hetzelfde eind naar de andere kant van de stad moeten lopen zonder dat we de caches gevonden hebben. Maar ja. Zo werkt dat soms….
We zijn vergeten drinken mee te nemen. Stelletje beginners….zouden toch beter moeten weten!
Als we eindelijk weer terug in het centrum zijn vallen we neer op het eerste terras dat we tegen komen. We bestellen koffie en krijgen er een hele fles water bij. Gratis! Op veel plaatsen hier in Australië krijg je gratis water bij je bestelling. En op dit moment is die fles bijzonder welkom. In een mum van tijd is hij leeg.
We lopen weer verder. Het is hier lente en de stad is prachtig met alle bloeiende bomen. Om de paar honderd meter ligt een rotonde en ook die staan vol bloeiende bloemen. De huizen zijn op zijn minst interessant te noemen. Bijna alle woningen staan van de grond af ivm de vele overstromingen. Er staan prachtig onderhouden villa’s tussen verveloze, afbladderende krotten. Veel woningen zijn van hout en hebben een plaatstalen dak. En overal zie je van dat prachtige ijzerwerk op de veranda’s.
Sommige van die oude verveloze woningen zijn op hun beurt ook prachtig om te zien. Wat zou ik er daar graag een van opknappen voor onszelf!
Wat de caches betreft, dat is wisselend. Aan het eind van de rit hebben we ongeveer de helft gevonden, de rest is voor ons onvindbaar verstopt op ligt op plaatsen waar we onze handen hier beslist niet in willen stoppen! Maar we hebben een prachtig zicht op de stad gehad met zijn vele mooie parken!
Maar wat ben ik blij als we eindelijk weer bij de camper aankomen! Ik weet niet hoe snel ik mijn schoenen uit moet doen. Maar dan beginnen de problemen pas echt. Mijn schoenen irriteerden maar zodra ze uit zijn beginnen mijn voeten te steken. De artrose in mijn tenen neemt met volle kracht wraak voor al het werk wat ik ze heb laten doen. Oei oei, ik krijg al spijt dat ik mijn schoenen heb uitgedaan… maar ik kon ze toch ook niet aan houden.
Ik wissel 3x van schoenen/slippers en kom er dan uiteindelijk achter dat ik op dit moment nog het beste loop op de goedkope plastic teenslippertjes.
Gelukkig duurt het maar een uurtje en dan staat alles weer in de “normale” stand. Gelukkig!
Terwijl we lekker even buiten zitten komt er een oude man in een grote auto aanrijden. Hij rijdt vlak langs de camper af. Ik maak nog de opmerking: “Nou, ik zou hem even binnen parkeren…” als de man een meter van mijn stoel af stopt. Oeps, zou hij dat verstaan hebben?
Het blijkt dat hij op zoek is naar een buscamper voor zichzelf. En iemand had hem het idee aan de hand gedaan om dan eens even bij de Showgrounds te gaan kijken. Want daar staan er altijd wel. Dus wilde hij graag even de camper bekijken.
Geen probleem. We leiden de man rond de camper en vertellen hoe het allemaal werkt en wat er allemaal wel en niet in zit. We laten hem binnen kijken en openen wat deurtjes voor hem.
De man is helemaal verbijsterd. Zo compleet! Oww, ook een toilet en douche? Een magnetron? Een TV? Ijskast met vriezer? jeetje, ook nog een automaat…. Hij vindt het helemaal geweldig.
Ik geef hem het advies als hij echt een camper wil kopen dat hij beter nog even verder rond kan kijken want misschien ziet hij nog wel iets wat hij veel mooier vindt. Maar nee zegt hij, dat hoeft hij niet, hij is helemaal verliefd op deze geworden. De camper is geweldig voor hem. Hij is 87 en alleen. En deze camper heeft alles wat hij nodig heeft en zelfs nog meer….
Jeetje, ik hoop dat ik met mijn 87e ook nog zo fit een camper uit kan gaan zoeken! Kan ik toch nog een paar jaartjes van mijn pensioen genieten!
We geven de man het advies om eens naar Apollo te bellen. Campers zoals deze worden na een jaar of 4 verkocht dus misschien hebben ze er wel staan. Deze is trouwens ook al 4 jaar oud.
En naast Apollo in Brisbane zit het bedrijf dat ze gebouwd heeft. Dat staat ook op de camper…
Daar was hij blij mee. Brisbane, fijn, dat is maar 3,5 uur rijden…..
Tja wat een verschil hè met ons Nederlanders. Wij zouden meteen roepen: Och nee, dat is veeeel te ver! Is er niets dichterbij?
De man rijdt linea recta het veld weer af zonder ook nog maar naar een andere camper om te kijken. Later grappen we tegen elkaar: “Oei, zo direct krijgen we een telefoontje dat we de camper om moeten komen ruilen. Deze is verkocht….!” Maar zo’n vaart zal het wel niet lopen….toch?
Nog even snel naar de Aldi. Die zit hier vlakbij maar we hebben wat zware spullen nodig dus nemen we de camper mee. Morgen rijden we naar Coffs Harbour. Voor we naar Bill en Barbara gaan brengen we eerst een bezoek aan de Pet Perpoise Pool, het dolfinarium van Coffs. Ik ben benieuwd!
Francien en Henk: Nou het is prachtig daar. En jullie blijven maar bezig. Veel plezier. xx
Annie Diepens: Een klein beetje jaloers ben ik wel. Toen jij vertelde laatst dat je twee maanden naar Australië ging had ik er geen erg in dat jullie r zo’n prachtige reis van zouden maken.
Marja en Jan: Dat van die pensioenleeftijd is voor je geregeld door die malloot van een Jette kleinsma. Dezelfde die er mede verantwoordelijk is dan onze pensioenpotten sinds kort in Brussel zijn gestald. Ook is zij degene die op het lumineuze idee kwam dat de arme mensen of pensioengerechtigden allemaal maar een volkstuin moesten nemen om zo in hun onderhoud te voorzien. Een echte PVDA dame die nu zelf in een in de 70er jaren gekraakte woning woont waarvoor ze aan de gemeente niets betaald heeft en die nu – je raad het al – meer dan 8 ton waard is. Jawel.
Cor en Pieta: Jammer dat jullie niet alle caches gevonden hebben maar zo hebben jullie wel veel van gezien.
Gonny en Jack: Prachtig die bomen, die zie je in Zuid Afrika, Madeira en Portugal ook. Dat pensioen, op 50 plus stemmen met zijn allen, misschien dat het helpt. Gr. Gonny.
Cissy Janssens: Oh, man man man, Wat een reis. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. .. Prachtig allemaal zeg. Het is met elke dag een verhaaltje net of jullie gewoon lekker dichtbij zijn. 🙂 🙂
Francine en Ton: Wat prachtig daar. Rustig aan met de voetjes en genieten maar.
Jan en Nel Verschuren: Wat een mooie reis maken jullie. Geniet er van iedere dag maar weer. Tot morgen.
Mirka: Mooi he die Jacaranda bomen! Alleen jammer dat wanneer de bladeren vallen… Ik heb nog niet eerder van geocachen gehoord – wat leuk om te doen – maar ja goede schoenen, niet al te warm en vooral geen vliegen dan kom je inderdaad echt interessante dingen tegen.
Margareth en Frans de Wereld rond 