|
Onderweg naar Echuca
Echuca, Australia |
Echuca, Australia
We zitten alweer een heel stuk zuidelijker en dat is aan de temperatuur goed te merken. Als we wakker worden is het heerlijk koud in de camper. Jazeker: Heerlijk! Want niets slaapt zo lekker als lekker onder je dekbedje in een heerlijk koele ruimte. Wat dan wel een stuk moeilijker gaat is het opstaan….
Het is dan ook al 7.45 uur voor we op weg gaan. Het is iets verder dan we dachten, meneer Tom Tom geeft 667 kilometer aan. Pfff… ik word al moe als ik er aan denk. Maar oké, paar uurtjes rijden en dan kunnen we weer een paar dagen op dezelfde plaats blijven.
Bijna de hele route gaat door hetzelfde landschap. Enorme vlaktes met vooral heel veel graan. Zover je kunt kijken graan. De boeren hier moeten er dagen over doen om dit allemaal te maaien!
Het wordt op den duur wel erg saai. Kwamen we gisteren nog door een heel afwisselend landschap, vandaag verandert er weinig. Op een klein stukje na dan….
Een van de dingen die we deze reis nog niet waren tegengekomen zagen we hier weer terug. Een meer vol met dode bomen. Ik heb wel eens gevraagd hoe dat kwam. Al die kale bomen in dat meer. Blijkbaar is het een stuk land dat onder is gelopen en waar het water een blijvend meer heeft gevormd. De bomen die daar stonden kunnen daar niet tegen, gaan dood, verliezen hun bladeren en bast, maar door hun wortels blijven ze wel staan. Een heel apart gezicht!
Een stukje verderop zien we in de verte een gigantische schotel staan. Ik heb er een foto van gemaakt maar door de afstand is het een zoekplaatje geworden…
Het is onvoorstelbaar wat een tegenstellingen dit enorme continent herbergt. Gisteren nog was de Highway langs de kust naar het zuiden afgesloten omdat de bossen bij Sydney in brand stonden. Ik heb geen idee of deze branden inmiddels zijn geblust. Vandaag rijden we een paar honderd kilometer ten westen van Sydney naar het zuiden en worden we geconfronteerd met alle wegwerkzaamheden die nodig zijn om de schade van de enorme overstromingen hier te repareren. Het water staat nog steeds overal op de velden. Op sommige plaatsen ziet het er heel triest uit, op andere plaatsen is het juist heel erg mooi. Toch kan het zijn dat de natuur er alleen maar beter van wordt. Maar het duurt nog wel even voor het zover is. Ondertussen zijn alle getroffen boeren er zeker niet beter van geworden. Maar de vele aanwezige watervogels genieten er met volle teugen van!
Het is niet druk op de weg maar door alle werkzaamheden verliezen we toch behoorlijk wat tijd. Het helpt ook niet dat we steeds achter een auto met caravan terecht komen die we dan lange tijd weer niet in kunnen halen. Hoewel de vrachtwagens daar minder moeite mee hebben. Maar ja, met die grote koeienvanger voorop….
We mogen wel 110 km per uur op deze wegen maar gemiddeld haal je dat natuurlijk nooit.
En op deze tweebaans wegen waar 110 km. per uur wordt gereden kom je dan ook nog fietsers tegen…. kamikazepiloten!
Rond 17.00 uur rijden we dan eindelijk Echuca binnen. Het blijkt een leuk stadje met veel mooie historische gebouwen. Het bijzondere van dit stadje is zijn ligging aan de Murray River en zijn Steampeddle Boats.
Zoals meestal gaan we ook nu nog eventjes in het stadje kijken. De temperatuur is nog lekker dus gaan we in korte broek en shirtje op weg. Af en toe voel ik wat kriebelen en sla het insect weg. Bah, die snertvliegen hier in Australië, daar wordt je horendol van.
Dan begint Frans te mopperen: ” Verdorie, het stikt hier van de muskieten, die rotbeesten steken!” En inderdaad, ook ik zie er zo al twee op mijn arm en been zitten! Verdorie, verdorie, en de spray ligt in de camper. We hebben er geen moment aan gedacht om anti-muggenspray op te doen. Maar de rivier ligt hier vlak achter en stroomt maar heel langzaam. Een ideale plek voor muggenlarven!
We beginnen te lopen wat we kunnen, op de vlucht voor de muskieten. We rennen nog net niet. We willen de eerste de beste winkel binnen om een anti-muggenspray te kopen maar alles is net gesloten. Hebben wij weer…. Gelukkig zijn we nu wat verder van het water maar nog moeten we regelmatig een mug van ons lijf af slaan. En dan eindelijk, bijna een kilometer verderop is een supermarkt van Coles. Die is nog open! We weten niet hoe snel we daar naar binnen moeten lopen en komen even later dolgelukkig met onze spray weer naar buiten. Hè, hè, even sprayen en dan kunnen we weer wat rustiger terug lopen en genieten van de mooie gebouwen onderweg. Nu we geen last meer van de muskieten hebben kunnen we ook even aan de rivier naar de boten gaan kijken. En daar liggen ze. Echte raderboten op stoom van meer dan een eeuw oud. Geen hele grote boten want die zouden hier niet kunnen varen. Maar zo leuk, daar wil ik ook op!
Terug op de camping besluiten we voor het avondeten gewoon een boterham met ei en bacon te maken. Lekker makkelijk! Frans gaat de bacon en de eieren bakken op de BBQ in de kampkeuken. Ik dek ondertussen vast de tafel.
Vanuit de camper kijk ik op de muur waarachter de BBQ’s staan maar ik kan niet zien wat daarachter gebeurd. Ik ben al even klaar en Frans is nog steeds niet terug. En dan zie ik een grote rookwolk over de muur heen komen…. Het zal toch niet…… En dan is de rookwolk weer weg….
Gespannen wacht ik nog even af. Zal ik de camper afsluiten en gaan kijken wat er aan de hand is? Maar daar komt Frans al aanlopen met twee borden met heerlijk gebakken eieren met bacon in zijn handen.
En die rookwolk? Ja dat was hij inderdaad. Gooide water op de BBQ om hem schoon te maken… Werkt prima, blinkt weer als een spiegel!
Annie Diepens: Snap steeds beter waarom jullie deze reis wilden maken. Fantastisch!
Francien en Henk: Weer heel anders maar ook weer heel mooi. En pas op met die fikkiestoker. Veel plezier. xx
Cor en Pieta: Barbequen van de FGG gaat toch wel gemakkelijker Frans, daar hebben we nog nooit geen rookwolken gezien.
Mirka: Jullie worden steeds beter met het gebruik van de BBQ! Haha
Margareth en Frans de Wereld rond 