Uit eten in Metumg met Hans en Jenny

Pelikanen in Lakes Entrance

Kijken of er nog wat te halen valt

Vis schoonmaken bij het meer

Vis schoonmaken bij het meer

Lakes Entrance

Eagle Point, Australia

Het was laat gisterenavond. De tol die we moeten betalen om de blog bij te kunnen houden. Pas als we iedereen welterusten hebben gewenst en weer terug in de camper zitten kunnen we aan de blog werken. Maar dat doen we met heel veel plezier!

Vanmorgen geen wekker, geen kloppende Hans om 6.45 uur… dus kunnen we weer een heel klein beetje slaap inhalen. Tot een uur of 8. Want op tijd opstaan zit nu in een beetje ons systeem! We zijn in elk geval elke morgen voor 8 uur wakker en dat is een heel verschil met thuis. Ik hoop dat we dit thuis ook vol kunnen houden want eigenlijk is het wel lekker om vroeg op te staan. Als je dan ook maar op tijd naar bed gaat!

Hans en Gwen nemen ons mee voor een ritje door Lakes Entrance. En dat is dan ook precies wat hij bedoelt. Een ritje. Het lijkt of hij aan de autostoel zit vastgeplakt. We rijden straatje in, straatje uit. Om iets goed te bekijken stopt hij de auto en doet de ramen omlaag. We stappen 1x uit om een stukje te filmen maar meestal rijdt hij alweer door voor we dat kunnen. Je kunt merken dat hij een 4Wheel Drive heeft en graag Off the Road rijdt, soms gaat hij een veld op en een keer rijdt hij zelfs door een voortuin! Het huis staat wel te koop, maar dan nog zou ik daar niet blij mee zijn!

Lakes Entrance is een heel toeristisch plaatsje maar voor de Locals is er weinig te halen. Er zijn niet genoeg banen voor de hele populatie en jonge mensen willen hier niet blijven. Dat is te zien. In elke straat staan verschillende huizen te koop. Daarbij helpt het niet dat de gemeente ook nog alle braak liggende stukken grond te koop aan biedt. Ik snap daar niks van, dat drukt toch alleen maar de prijzen? Je kunt hier een prachtig huis kopen met een lap grond van wel 1 of meerdere hectares, uitzicht op zee, voor omgerekend nog geen 350.00 euro! Er zijn dan ook veel mensen uit Melbourne die hier een huis kopen en er een vakantiewoning van maken. Sinds kort is hier in Lakes een Aldi gevestigd. De mensen hier zijn daar dolblij mee. De gevestigde supermarkten hielden hun prijzen hoog. De toeristen betalen toch wel, die rijden niet voor een lapje vlees naar Bairnsdale. De Locals moesten dezelfde hoge prijzen betalen. Dat is met de komst van de Aldi afgelopen.

We rijden ook langs de bootramp waar de vissers hun boten in en uit het water halen. Er staat een grote tafel waar ze de vissen schoon kunnen maken. Gigantische vissen hebben ze bij. Op het strandje ernaast staat een grote groep pelikanen te wachten of er een stukje afval wordt toegegooid. Hans vertelt dat de vissers echt heel goed op moeten letten. Hij heeft gezien dat een visser nadat hij klaar was de schone stukken vis netjes op de tafel klaar had liggen en even de rotzooi in de afvalbak ging gooien. Verkeerde volgorde…. Een van de pelikanen schoot naar de tafel en harkte met zijn grote bek de hele stapel visfilets naar binnen…..

We maken onderweg nog snel even kennis met de dochter van Hans en haar kinderen. Leuk die ook gezien te hebben. En dan is het tijd om weer terug te gaan. Frans en Hans geven samen de camper van buiten een flinke wasbeurt. De neus is onderweg enkele keren gewassen maar na meer dan 10.000 kilometer is de rest ook wel aan een schoonmaak beurtje toe!

En dan is het weer tijd om afscheid te nemen. We hebben twee heerlijke en vooral ook spannende dagen gehad bij Hans en Gwen. En we worden van harte uitgenodigd om volgende keer op de boerderij te komen logeren. Als het kan wel wat langer dan deze keer! Voor nu is het weer tijd voor de volgende stap.

En ook dat is weer heel leuk. We worden heel hartelijk ontvangen bij Hans en Jenny in Eagle Point. We hebben elkaar na al die tijd ook heel wat te vertellen. Hans en Jenny nemen ons mee naar Metung voor een heerlijke maaltijd. Helaas is het weer niet al te best. Een echte Hollandse regenbui dus we moeten binnen blijven. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is behoorlijk druk in het hotel dus zijn we veel later terug dan de bedoeling is. Maar door het tijdverschil is er tijd genoeg om nog even te Skypen met het thuisfront. Fijn om ze allemaal weer gehoord en gezien te hebben! Leuk ook m het verbaasde snuitje van Rob te zien. Hij snapt er nog steeds niets van. Opa en Oma zitten in de Ipad! Hij blijft er maar kusjes op geven. Bregje, Kevin en Lisa zitten helemaal vol van de aankomst van Sinterklaas vanmiddag. Jammer, ik vind dat ook altijd erg leuk maar daar krijgen we hier niet veel van mee.

En dan is het weer bedtijd. Eigenlijk veel te laat want de blog moet nog geschreven worden. Maar het was ook zo gezellig! Ik moet dat toch anders aan gaan pakken…..

Cor en Pieta: Leuk om alle bekenden weer te zien. Deze keer wel veel achter elkaar. En natuurlijk wordt het laat want jullie hebben elkaar veel te vertellen.

Karin en Peter: Al heel wat kilometers achter de rug en Melbourne in zicht. Het gaat hard. Zoek aan het eind van je reis maar een mooi plaatsje uit. (Je weet wel waarvoor!)

Mirka: Mooi he Paynesville! … 🙂